1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงดุว่าข้าพระองค์ด้วยความกริ้วและขออย่าทรงตีสอนข้าพระองค์ด้วยพระพิโรธ
2 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงพระกรุณาแก่ข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์อ่อนระโหยโรยแรงข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์เพราะกระดูกข้าพระองค์ทุกข์ยากลำบาก
3 ทั้งจิตใจข้าพระองค์ก็ทุกข์ยากลำบากยิ่งนักข้าแต่พระยาห์เวห์ อีกนานสักเท่าใด?
4 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงหันมาช่วยชีวิตของข้าพระองค์ด้วยเถิดขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด เพราะเห็นแก่ความรักมั่นคงของพระองค์
5 เพราะในความตาย ไม่มีการระลึกถึงพระองค์ในแดนคนตาย ใครเล่าจะยกย่องพระองค์?
6 ข้าพระองค์อ่อนเปลี้ยด้วยการคร่ำครวญและหลั่งน้ำตาท่วมที่นอนทุกคืนที่เอนกายก็ชุ่มโชกไปด้วยน้ำตา
7 ดวงตาข้าพระองค์ร่วงโรยไปด้วยความระทมมันอิดโรยเพราะคู่อริทั้งปวงของข้าพระองค์
8 เจ้าทุกคนผู้ทำความชั่ว จงพรากไปจากข้าเพราะพระยาห์เวห์ทรงสดับเสียงร้องไห้ของข้าแล้ว
9 พระยาห์เวห์ได้ทรงสดับคำวิงวอนของข้าพระยาห์เวห์ทรงรับคำอธิษฐานของข้า
10 ศัตรูทั้งสิ้นของข้าจะอับอายและหวาดหวั่นยิ่งนักเขาทั้งหลายจะหันกลับและจะอับอายในพริบตาเดียว