สดุดี 49 THSV11

ความ​เขลา​ของ​ผู้​วาง‍ใจ​ใน​ความ​มั่ง‍คั่ง

ถึง​หัว‍หน้า​นัก‍ร้อง เพลง‍สดุดี​ของ​ตระ‌กูล​โค‌ราห์

1 ชน‍ชาติ​ทั้ง‍สิ้น​เอ๋ย จง​ฟัง​ข้อ‍ความ​นี้ชาว​พิภพ​ทั้ง‍ปวง​เอ๋ย จง​เงี่ย‍หู​ฟัง

2 ทั้ง​คน​ฐานะ​ต่ำ​และ​คน​ฐานะ​สูงทั้ง​เศรษฐี​และ​ยาจก​ด้วย

3 ปาก​ของ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​เผย​ปัญญาการ​ภาวนา​ของ​จิต‍ใจ​ข้าพ‌เจ้า​คือ​ความ​เข้า‍ใจ

4 ข้าพ‌เจ้า​จะ​เอียง​หู​ฟัง​สุภาษิตข้าพ‌เจ้า​จะ​แก้​ปริศ‌นา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ให้​เข้า​กับ​เสียง​พิณ‍เขา‍คู่

5 ทำไม​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ต้อง​กลัว​ใน​คราว​ลำ‌บากเมื่อ​ความ​ชั่ว​ของ​ผู้​ข่ม‍เหง​ราย‍ล้อม​ข้าพ‌เจ้า?

6 คน​ที่​วาง‍ใจ​ใน​ทรัพย์‍สิน​ของ​ตัวและ​โอ้‍อวด​ความ​มั่ง‍คั่ง​มาก‍มาย​ของ​ตน

7 แน่​ที‍เดียว ไม่‍มี​คน‍ใด​ไถ่​พี่‍น้อง​ของ​ตน​ได้หรือ​ถวาย​ค่า‍ไถ่​ตัว​เขา​แด่​พระ‍เจ้า

8 เพราะ​ค่า‍ไถ่​ชีวิต​ของ​เขา​นั้น​แพงและ​ไม่‍เคย​พอ​เลย

9 ที่​จะ​ให้​เขา​มี​ชีวิต​ตลอด‍ไปและ​ไม่​ต้อง​เห็น​หลุม‍มรณะ

10 เพราะ​เขา​จะ​เห็น​ว่า​คน​มี​ปัญญา​ก็​ตายคน‍โง่​กับ​คน‍เขลา​ก็​พินาศ​เหมือน‍กันและ​ละ​ทรัพย์‍สิน​ของ​ตน​แก่​คน​อื่น

11 หลุม‍ศพ​ของ​พวก‍เขา​เป็น​บ้าน​ของ​เขา​เป็น​นิตย์เป็น​ที่‍อาศัย​ของ​เขา​ทุก‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์ถึง​เขา​เคย​เรียก​ที่‍ดิน​ของ​ตัว​ตาม​ชื่อ​ของ​ตน

12 มนุษย์​แม้​มั่ง‍คั่ง​ก็​ไม่​อาจ​ยืน‍ยง​อยู่​ได้เขา​ก็​พินาศ​เหมือน​สัตว์​เดีย‌รัจ‌ฉาน

13 นี่​คือ​สิ่ง​ที่​เกิด‍ขึ้น​กับ​คน‍โง่‍เขลาและ​กับ​คน​ที่​ติด‍ตาม​เขา ที่​พอ‍ใจ​คำ‍พูด​ของ​เขาเส-ลาห์

14 ดัง​แกะ พวก‍เขา​ถูก​กำ‌หนด​ไว้​ให้​แก่​แดน‍คน‍ตายมัจ‌จุ‌ราช​จะ​เป็น​ผู้‍เลี้ยง‍แกะ​ของ​เขาคน​เที่ยง‍ธรรม​จะ​มี​อำนาจ​เหนือ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ใน​เวลา​เช้าและ​รูป‍ร่าง​ของ​เขา​จะ​เปื่อย​สิ้น‍ไปแดน​คน‍ตาย​จะ​เป็น​บ้าน​ของ​เขา

15 แต่​แน่​ที‍เดียว พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​ไถ่​ชีวิต​ข้าพ‌เจ้า​จาก​เงื้อม‍มือ​ของ​แดน​คน‍ตายเพราะ​พระ‍องค์​จะ​ทรง​รับ​ข้าพ‌เจ้า​ไว้เส-ลาห์

16 อย่า​กลัว เมื่อ​ผู้​หนึ่ง​มั่ง‍มี​ขึ้นเมื่อ​ศักดิ์‍ศรี​ของ​บ้าน​เขา​เพิ่ม‍พูน

17 เพราะ​เมื่อ​เขา​ตาย เขา​จะ​เอา​อะไร​ไป​ไม่‍ได้​เลยศักดิ์‍ศรี​ของ​เขา​จะ​ไม่​ลง‍ไป​กับ​เขา

18 แม้​เมื่อ​เขา​มี​ชีวิต​อยู่ เขา​นับ‍ว่า​ตัว​เอง​สุข‍สบายและ​แม้​คน​ยก‍ย่อง​เขา เมื่อ​เขา​มั่ง‍คั่ง​ขึ้น

19 เขา​จะ​ไป​อยู่​กับ​พวก​บรรพ‌บุรุษผู้​ซึ่ง​จะ​ไม่​เห็น​ความ​สว่าง​อีก​เลย

20 มนุษย์​แม้​มั่ง‍คั่ง​แต่​หาก​ปราศ‌จาก​ความ​เข้า‍ใจเขา​ก็​พินาศ​เหมือน​สัตว์​เดีย‌รัจ‌ฉาน