1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไฉนทรงยืนอยู่ห่างไกล?ไฉนจึงซ่อนพระองค์เสียในยามลำบาก?
2 คนอธรรมข่มเหงคนยากจนอย่างลำพองใจขอให้เขาติดบ่วงแร้วอุบายที่เขาคิดขึ้นนั้น
3 เพราะคนอธรรมอวดสิ่งที่จิตใจเขาปรารถนาและคนโลภแช่งด่าประณามพระยาห์เวห์
4 ด้วยความหยิ่งยโส คนอธรรมมิได้แสวงหาพระองค์ความคิดทั้งสิ้นของเขาคือ “ไม่มีพระเจ้า”
5 ทางของคนอธรรมเจริญขึ้นทุกเวลาการพิพากษาของพระองค์อยู่สูงพ้นสายตาของเขาเขาเย้ยหยันบรรดาคู่อริ
6 เขาพูดในใจว่า “ข้าจะไม่หวั่นไหวทุกชั่วชาติพันธุ์ ข้าจะไม่พบความลำบากเลย”
7 ปากของเขาเต็มไปด้วยการแช่งด่า การล่อลวง และการขู่เข็ญใต้ลิ้นของเขามีความชั่วช้าและความเลวทราม
8 เขานั่งซุ่มคอยดักทำร้ายอยู่ตามชนบทและฆ่าคนบริสุทธิ์เสียในที่เร้นลับดวงตาเขาสอดส่ายหาคนอนาถา
9 เขาซุ่มอยู่ในที่ลับเหมือนสิงห์อยู่ในพงทึบเขาซุ่มอยู่เพื่อจับคนยากจนเขาจับคนยากจน แล้วฉุดลากมาเข้าตาข่าย
10 คนอนาถาถูกกดให้จมและล้มลงด้วยกำลังของคนอธรรมนั้น
11 คนอธรรมพูดกับตัวเองว่า “พระเจ้าทรงลืมแล้วพระองค์ซ่อนพระพักตร์และจะไม่ทรงเห็นเลย”
12 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอชูพระหัตถ์ขึ้นขออย่าทรงลืมผู้ถูกข่มเหง
13 ไฉนคนอธรรมจึงประณามพระเจ้าและพูดในใจตนเองว่า “พระองค์จะไม่ทรงเอาเรื่องเอาราว”?
14 พระองค์ทรงเห็น เออ พระองค์ทรงพิเคราะห์ดูความลำบากและความเดือดร้อนแล้วเพื่อพระองค์จะได้ทรงตอบแทนเขาคนอนาถามอบตัวไว้กับพระองค์พระองค์ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ลูกกำพร้า
15 ขอพระองค์ทรงหักแขนคนอธรรมและคนชั่วขอทรงจัดการกับความอธรรมของเขาจนหมดสิ้น
16 พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์อยู่เป็นนิตย์นิรันดร์บรรดาประชาชาติจะพินาศไปจากแผ่นดินของพระองค์
17 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์จะทรงฟังความปรารถนาของผู้ถูกข่มเหงพระองค์จะทรงเสริมกำลังใจเขา และจะเงี่ยพระกรรณฟัง
18 เพื่อประทานความยุติธรรมแก่ลูกกำพร้าและคนที่ถูกบีบบังคับเพื่อมนุษย์บนแผ่นดินโลกจะไม่ทำให้เขาหวาดกลัวอีกต่อไป