12 เพราะพระองค์ผู้ทรงแก้แค้นแทนโลหิตได้ทรงระลึกถึงเขาทั้งหลายพระองค์ไม่ทรงลืมคำร้องทุกข์ของผู้ถูกข่มเหง
13 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงพระกรุณาและทอดพระเนตรความทุกข์ซึ่งข้าพระองค์ได้รับจากคนที่เกลียดชังพระองค์คือผู้ฉุดข้าพระองค์ขึ้นจากประตูเมืองแห่งความตาย
14 เพื่อข้าพระองค์จะกล่าวคำสรรเสริญทั้งสิ้นแด่พระองค์ที่ประตูเมืองแห่งธิดาศิโยนและจะเปรมปรีดิ์ในการช่วยกู้ของพระองค์
15 บรรดาประชาชาติได้จมลงในหลุมที่ตนขุดไว้และเท้าของเขาติดตาข่ายซึ่งเขาเองซ่อนดักไว้
16 พระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระองค์ให้เป็นที่รู้จัก เมื่อทรงพิพากษาคนอธรรมติดกับดักด้วยการงานจากน้ำมือของเขาเองฮิกกาโยน เส-ลาห์
17 คนอธรรมจะหันไปสู่แดนคนตายคือ ประชาชาติทั้งสิ้นที่ลืมพระเจ้า
18 เพราะพระองค์จะไม่ทรงละลืมคนขัดสนเสมอไปและความหวังของคนยากจนจะไม่สูญสิ้นไปเป็นนิตย์