17 ถ้าพระยาห์เวห์มิใช่ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้าข้าพเจ้าคงได้อยู่ในแดนมรณาในไม่ช้า
18 เมื่อข้าพเจ้าได้คิดว่า “เท้าของข้าพลาด”ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความรักมั่นคงของพระองค์ค้ำจุนข้าพระองค์ไว้
19 เมื่อความกังวลมีมากในใจข้าพระองค์การปลอบโยนของพระองค์ก็ทำให้จิตใจข้าพระองค์ปีติยินดี
20 ผู้ปกครองที่โหดร้ายจะเป็นพันธมิตรกับพระองค์ได้หรือ?คือผู้ที่ใช้กฎเกณฑ์สร้างความทุกข์ร้อน
21 เขาทั้งหลายรวมตัวกันเพื่อเอาชีวิตคนชอบธรรมและปรับโทษคนไร้ผิดถึงตาย
22 แต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่งของข้าพเจ้าแล้วและพระเจ้าของข้าพเจ้าทรงเป็นศิลาที่ลี้ภัยของข้าพเจ้า
23 พระองค์จะทรงนำกรรมชั่วของพวกเขากลับมาสนองพวกเขาและจะทรงทำลายพวกเขาเสียเพราะความโหดร้ายของพวกเขาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราจะทรงทำลายล้างพวกเขา