10 ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์กับอิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
11 ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า”เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย
12 เมื่อพวกเขายังเป็นแต่คนจำนวนน้อยแค่หยิบมือ ยังเป็นแต่คนต่างด้าวในที่นั้น
13 พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นจากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
14 พระองค์มิทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขาพระองค์ทรงตักเตือนบรรดาพระราชาด้วยเห็นแก่พวกเขาว่า
15 “อย่าแตะต้องผู้ที่เราเจิมไว้อย่าทำอันตรายผู้เผยพระวจนะของเรา”
16 เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหารให้เกิดขึ้นในแผ่นดินพระองค์ทรงทำลายอาหารทั้งหมด