1 แล้วบิลดัดชาวชูอาห์ตอบว่า
2 “เมื่อใดท่านจะเลิกพูดแบบนี้?มีเหตุผลหน่อย แล้วเราจึงมาพูดกันได้
3 ทำไมเห็นเราเป็นวัวเป็นควายโง่เขลาในสายตาของท่าน?
4 ท่านผู้ทำร้ายตัวเองด้วยความเกรี้ยวกราดจะต้องให้โลกเริศร้างเพื่อท่านหรือ?และต้องให้หินผาเคลื่อนออกไปจากที่ของมันหรือ?
5 “ตะเกียงของคนชั่วร้ายย่อมถูกดับเปลวไฟของเขาไม่ลุกโชน
6 ดวงสว่างในเต็นท์ของเขามืดไปและตะเกียงข้างตัวของเขาก็ดับไป
7 ย่างก้าวที่มาดมั่นของเขาจะอ่อนล้าแผนการของเขาย้อนกลับไปเล่นงานตัวเขาเอง
8 เขาเดินดุ่มเข้าไปในตาข่ายและหลงเข้าไปติดกับ
9 กับดักจะงับส้นเท้าของเขาบ่วงแร้วจะรัดเขาไว้แน่น
10 มีบ่วงแร้วซ่อนไว้ดักเขาบนพื้นดินมีกับดักอยู่บนเส้นทางของเขา
11 ความหวาดหวั่นจู่โจมเขาทุกด้านคอยเล่นงานทุกย่างก้าว
12 ความพินาศจ้องจะเขมือบเขาภัยพิบัติเตรียมพร้อมที่จะตะครุบเมื่อเขาล้ม
13 มันกัดกร่อนผิวหนังของเขาความตายเริ่มกัดกินแขนขาของเขา
14 เขาถูกลากออกมาจากเต็นท์ที่มั่นคงปลอดภัยและถูกนำลงมายังองค์กษัตริย์แห่งความหวาดหวั่นพรั่นพรึง
15 ไฟอยู่ในเต็นท์ของเขากำมะถันติดไฟเกลื่อนกลาดอยู่เหนือที่พำนักของเขา
16 รากของเขาเหี่ยวเฉาและกิ่งก้านของเขาก็แห้งไป
17 อนุสรณ์ของเขาพินาศไปจากโลกสิ้นชื่อไปจากแผ่นดิน
18 เขาถูกขับไล่จากความสว่างไปสู่ความมืดมนและถูกเสือกไสไล่ส่งไปจากโลก
19 เขาไม่มีลูกหลานหลงเหลืออยู่ในหมู่ชนของเขาและไม่มีผู้รอดตายในดินแดนที่เขาเคยอยู่
20 ผู้คนทางตะวันตกต่างตื่นตระหนกในชะตากรรมของเขาและผู้คนทางตะวันออกต่างอกสั่นขวัญแขวน
21 แน่ทีเดียว สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในที่อาศัยของคนชั่วนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในที่ของคนที่ไม่รู้จักพระเจ้า”