1 “เจ้ารู้หรือไม่ว่าแพะภูเขาตกลูกเมื่อใด?เจ้าเฝ้าดูกวางตัวเมียคลอดลูกอ่อนหรือ?
2 เจ้ารู้หรือไม่ว่ามันตั้งท้องกี่เดือน?เจ้ารู้เวลาที่มันตกลูกหรือ?
3 พวกมันหมอบตัวลงให้กำเนิดลูกอ่อนการเจ็บท้องคลอดของมันสิ้นสุดลง
4 ลูกอ่อนของมันเติบโตและแข็งแรงขึ้นในป่าแล้วก็จากไปไม่กลับมาอีก
5 “ใครปล่อยลาป่าให้เป็นอิสระ?ใครแก้เชือกที่ผูกมันไว้?
6 เราได้ให้ที่กันดารไว้เป็นบ้านของมันและให้ย่านดินโป่งเป็นที่อาศัยของมัน
7 มันหัวเราะเยาะเสียงอึกทึกของตัวเมืองและมันไม่ได้ยินเสียงตะโกนของผู้ขับขี่
8 แนวเขาเป็นทุ่งหญ้าของมันที่นั่นมันเสาะหาหญ้าเขียวทุกยอด
9 “วัวป่าจะยอมรับใช้เจ้าหรือ?มันจะอยู่ข้างๆ รางหญ้าของเจ้าในยามค่ำคืนหรือ?
10 เจ้าสามารถจับมันสนตะพายมาลากไถให้เจ้าหรือ?มันจะยอมไถที่ลุ่มตามเจ้าไปหรือ?
11 เจ้าจะพึ่งพากำลังมหาศาลของมันหรือ?เจ้าจะมอบงานหนักให้มันทำหรือ?
12 เจ้าจะเชื่อใจให้มันนำเมล็ดข้าวของเจ้ามายังลานนวดข้าวหรือ?
13 “นกกระจอกเทศกระพือปีกอย่างร่าเริงแต่ปีกของมันไม่อาจเทียบกับปีกและขนของนกกระสาดำได้
14 มันวางไข่ที่พื้นและปล่อยให้อุ่นอยู่ในทราย
15 ไม่สนใจว่าอาจจะถูกเหยียบแตกหรือสัตว์ป่าจะมาเหยียบย่ำ
16 มันทำกับลูกอ่อนอย่างดุดัน ราวกับว่านั่นไม่ใช่ลูกและมันไม่ใส่ใจแม้ว่าจะเหนื่อยเปล่า
17 เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญาแก่มันหรือให้มันรู้จักคิด
18 แต่เมื่อมันกางปีกวิ่งไปมันก็ยิ้มเยาะม้าและผู้ขี่
19 “เจ้าให้พละกำลังแก่ม้าและให้แผงคอปลิวไสวแก่มันหรือ?
20 เจ้าให้มันเผ่นโผนเหมือนตั๊กแตนหรือ?เสียงหายใจของมันน่าสะพรึงกลัว
21 มันตะกุยดิน ปีติยินดีในพละกำลังของมันและตรงเข้าไปในการต่อสู้
22 มันหัวเราะเยาะความกลัว ไม่เกรงสิ่งใดและมันไม่วิ่งหนีคมดาบ
23 ลูกธนูพุ่งมาทางด้านข้างพร้อมกับทวนและหอกที่ส่องประกายวาววับ
24 มันตะกุยพื้นดินอย่างดุเดือดและยืนนิ่งอยู่ไม่ได้เมื่อเสียงแตรดังขึ้น
25 เมื่อได้ยินเสียงแตร มันร้อง ‘ฮี่แฮ่!’มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกลเสียงโห่ร้องออกศึก เสียงตะโกนของนายทัพ
26 “เหยี่ยวบินขึ้นฟ้าและคลี่ปีกบินไปทางใต้ด้วยปัญญาของเจ้าหรือ?
27 นกอินทรีทะยานขึ้นและสร้างรังบนที่สูงตามคำสั่งของเจ้าหรือ?
28 มันอาศัยอยู่บนหน้าผาและพักอยู่ที่นั่นยามค่ำคืนชะโงกผาคือที่กำบังแข็งแกร่งของมัน
29 จากที่นั่นมันเสาะหาอาหารตาของมันมองเห็นเหยื่อแต่ไกล
30 ลูกของมันขยอกเลือดลงไปในคอมันไปทุกแห่งที่มีคนถูกเข่นฆ่า”