1 แล้วเอลีฮูกล่าวต่อไปว่า
2 “ท่านคิดว่ายุติธรรมแล้วหรือ?ที่ท่านพูดว่า ‘พระเจ้าจะทรงลบล้างข้อกล่าวหาทั้งหมดของข้าพเจ้า’
3 แต่ท่านก็ยังทูลพระองค์ว่า ‘มีประโยชน์อะไรสำหรับข้าพเจ้าและข้าพเจ้าจะได้อะไรจากการไม่ทำบาป?’
4 “ข้าพเจ้าขอตอบท่านและเพื่อนๆ ที่อยู่กับท่านด้วย
5 จงมองขึ้นไปบนฟ้าสวรรค์ดูหมู่เมฆสูงโพ้นเหนือท่านสิ
6 หากท่านทำบาปจะมีผลอะไรต่อพระองค์?แม้ท่านทำบาปมากมายจะกระทบกระเทือนพระองค์อย่างไร?
7 หากท่านชอบธรรม ท่านได้ถวายอะไรแด่พระองค์หรือ?พระองค์ทรงรับสิ่งใดจากมือของท่านหรือ?
8 ความชั่วร้ายของท่านก็มีผลต่อคนอย่างท่านเท่านั้นและความชอบธรรมของท่านก็มีผลต่อมนุษย์เท่านั้น
9 “มนุษย์ร้องโอดครวญเมื่อถูกกดขี่ข่มเหงวิงวอนขอให้หลุดจากมือผู้มีอำนาจ
10 แต่ไม่มีใครกล่าวว่า ‘พระเจ้าพระผู้สร้างของข้าอยู่ที่ไหน?ผู้ประทานบทเพลงในยามค่ำคืน
11 ผู้ทรงสอนเรามากกว่าสัตว์ทั้งหลายในโลกและทำให้เราฉลาดกว่านกในอากาศ’
12 พระองค์ไม่ได้ทรงตอบเมื่อมนุษย์ร้องทุกข์เนื่องจากความหยิ่งผยองของคนชั่ว
13 แท้ที่จริงพระเจ้าไม่ทรงฟังคำวิงวอนไร้สาระของเขาองค์ทรงฤทธิ์ไม่สนพระทัยที่จะฟัง
14 ฉะนั้นพระองค์จะยิ่งไม่ทรงรับฟังเมื่อท่านกล่าวว่าท่านไม่เห็นพระองค์เมื่อกล่าวว่าคดีความของท่านอยู่ต่อหน้าพระองค์และท่านต้องรอคอยพระองค์
15 และยิ่งกว่านั้นเมื่อท่านกล่าวว่าพระองค์ไม่เคยลงโทษด้วยพระพิโรธและพระองค์ไม่สังเกตดูความชั่วร้ายแม้แต่น้อย
16 ดังนั้นโยบเปิดปากกล่าวอย่างไร้สาระและพูดมากโดยปราศจากความรู้”