1 “เจ้าจับเลวีอาธานด้วยเบ็ดได้หรือ?เอาบ่วงคล้องลิ้นมันได้หรือเปล่า?
2 เจ้าสามารถเอาเชือกสนตะพายจมูกของมันเอาตะขอแทงขากรรไกรของมันได้หรือ?
3 มันจะวอนขอความเมตตาจากเจ้าหรือ?จะพูดกับเจ้าอย่างนุ่มนวลหรือ?
4 มันจะตกลงยินยอมเป็นทาสรับใช้ของเจ้าตลอดชีวิตหรือ?
5 เจ้าจะสามารถเลี้ยงดูมันเหมือนนกและยกมันให้เป็นเพื่อนเล่นของลูกสาวของเจ้าหรือ?
6 พ่อค้าจะมาต่อราคาซื้อมันและแบ่งขายกันหรือ?
7 หลาวจะระคายผิวของมันหรือ?ฉมวกจะระคายหัวของมันหรือ?
8 หากเจ้าลงมือจับมันสักครั้งเจ้าจะจดจำการต่อสู้และเข็ดขยาดไม่กล้าทำอีกเลย!
9 เป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ที่คิดจะปราบมันแค่เห็นมันก็ใจฝ่อแล้ว
10 ไม่มีใครดุร้ายพอที่จะไปยั่วมันก็แล้วใครเล่ากล้ายืนขึ้นต่อหน้าเรา?
11 ใครเล่าจะมาเอ่ยอ้างฟ้องร้องเราซึ่งเราต้องชดใช้ให้?ทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา
12 “เราจะไม่งดกล่าวถึงแข้งขากำลังและเรือนร่างอันสง่างามของมัน
13 ใครสามารถถลกผิวหนังของมัน?ใครสามารถคล้องบังเหียนให้มัน?
14 ใครจะกล้าเปิดปากของมันซึ่งมีฟันน่ากลัวเรียงรายอยู่?
15 หลังของมันมีเกล็ดเหมือนโล่ซ้อนถี่แนบกันเป็นแถว
16 ผนึกเรียงกันแน่นจนอากาศผ่านเข้าไม่ได้
17 มันเกาะติดกันสนิทยึดแน่นจนไม่อาจแยกจากกันได้
18 เวลามันจาม มีแสงแวบวาบออกมาดวงตาของมันดั่งแสงอรุณ
19 เปลวเพลิงพ่นออกจากปากของมันมีประกายไฟแลบออกมา
20 ควันคละคลุ้งจากรูจมูกของมันเหมือนไอพวยพุ่งจากกาน้ำเดือดซึ่งใช้ต้นกกเป็นฟืน
21 ลมหายใจของมันจุดถ่านหินให้ลุกโชนและเปลวไฟพุ่งขึ้นมาจากปากของมัน
22 คอของมันมีกำลังมหาศาลความอกสั่นขวัญแขวนนำหน้ามันไป
23 เนื้อของมันเกาะติดกันแน่นแข็งหนาและขยับไม่ได้
24 หน้าอกของมันแข็งดั่งศิลาแกร่งดั่งแท่นของหินโม่
25 เมื่อมันลุกขึ้น คนแข็งแรงที่สุดก็ขวัญหนีดีฝ่อพอมันขยับตัว พวกเขาก็ถอยหนี
26 ดาบ หอก หลาว แหลนอาวุธใดๆ ไม่มีผลต่อมัน
27 สำหรับมัน เหล็กก็ไม่ต่างอะไรกับฟางและทองสัมฤทธิ์คือไม้ผุๆ
28 ลูกศรไม่สามารถทำให้มันหนีเตลิดสำหรับมัน หินสลิงก็เหมือนแกลบ
29 กระบองก็เป็นเพียงฟางเส้นหนึ่งและมันหัวเราะเยาะหอกที่พุ่งเข้าใส่
30 ท้องของมันปกคลุมด้วยเกล็ดแหลมเหมือนเศษหม้อแตกทิ้งรอยไว้ในโคลนเหมือนเลื่อนนวดข้าว
31 มันทำให้ห้วงลึกปั่นป่วนเหมือนหม้อน้ำเดือดท้องทะเลพลุ่งพล่านเหมือนหม้อน้ำมันเดือด
32 มันทิ้งระลอกฟองผุดประกายอยู่ข้างหลังใครเห็นคงนึกว่าทะเลมีผมหงอก
33 ไม่มีอะไรอื่นอีกแล้วในโลกที่เหมือนมันเป็นสัตว์ซึ่งไม่รู้จักความกลัว
34 มันดูถูกสัตว์ที่เย่อหยิ่งทั้งปวงมันเป็นราชาเหนือสรรพสิ่งที่ทรนง”