1 แล้วโยบตอบว่า
2 “อยากให้ชั่งดูความทุกข์ร้อนของข้าและเอาความลำเค็ญทั้งหมดของข้าขึ้นตราชู!
3 แน่นอนว่ามันจะหนักยิ่งกว่าเม็ดทรายในทะเลไม่น่าแปลกใจเลยที่ข้าได้พูดอย่างวู่วาม
4 ลูกศรขององค์ทรงฤทธิ์ฝังอยู่ในข้ายาพิษที่อาบไว้ซึมซาบวิญญาณของข้าความหวาดหวั่นที่พระเจ้าส่งมาประดังเข้าใส่ข้า
5 มีหรือที่ลาป่าจะร้องเมื่อมีหญ้า?มีหรือที่วัวจะส่งเสียงเมื่อมีอาหารกิน?
6 จะกินอาหารที่จืดชืดโดยไม่เหยาะเกลือได้หรือ?ไข่ขาวดิบๆ จะมีรสชาติอะไร?
7 ข้าไม่ยอมแตะต้องอาหารแบบนั้นหรอกเพราะทำให้ข้าเอือม
8 “โอ ขอให้ข้าได้ตามที่ทูลขอเถิดขอพระเจ้าโปรดประทานตามที่ข้าหวังไว้
9 คือขอให้พระเจ้าทรงขยี้ข้าขอทรงคลายพระหัตถ์ที่กำข้าไว้ แล้วปล่อยให้ข้าถูกตัดขาดไป!
10 อย่างน้อยข้าก็ยังมีข้อปลอบใจและยินดีขณะเจ็บปวดแสนสาหัสว่าข้าไม่ได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์บริสุทธิ์
11 “ข้าเอากำลังจากไหนหนอจึงยังมีความหวังอยู่?ข้ามีความคาดหมายอะไรหนอถึงทนอยู่ได้?
12 กำลังของข้าแข็งแกร่งดั่งหินผาหรือ?เนื้อของข้าเป็นทองสัมฤทธิ์หรือ?
13 ข้ายังมีกำลังจะช่วยเหลือตัวเองได้หรือในเมื่อความสำเร็จมลายไปจากข้าแล้ว?
14 “ถึงแม้ว่าคนสิ้นหวังจะหมดความยำเกรงองค์ทรงฤทธิ์แต่เขายังสมควรจะได้รับความเห็นอกเห็นใจจากเพื่อนฝูง
15 แต่ข้าพึ่งพวกท่านที่เป็นเสมือนพี่น้องของข้าไม่ได้เลย เหมือนสายน้ำที่ไหลๆ หยุดๆเหมือนลำธารที่ไหลล้น
16 ซึ่งขุ่นดำและเอ่อล้นเพราะน้ำแข็งและหิมะละลาย
17 แต่ยามแห้งแล้งกลับหยุดไหลและเมื่ออากาศร้อนระอุกลับแห้งผาก
18 กองคาราวานหันออกจากเส้นทางของเขาเข้าไปในแดนกันดารแล้วก็พินาศ
19 กองคาราวานของเหล่าพ่อค้าเร่จากเทมาและเชบาเสาะหาน้ำด้วยความหวัง
20 พวกเขาทุกข์เพราะหวังไว้มากครั้นมาถึงกลับต้องผิดหวัง
21 ท่านก็เป็นเช่นนั้น พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่ได้ช่วยเหลืออะไรพอเห็นสิ่งที่น่าขยะแขยงท่านก็ขยาดกลัว
22 ข้าเคยเอ่ยปากหรือว่า ‘ขออะไรให้ข้าบ้างขอไถ่ข้าด้วยทรัพย์สินของท่าน
23 หรือขอช่วยข้าจากมือของศัตรูขอไถ่ข้าจากอุ้งมือของคนอำมหิต’?
24 “สอนข้าเถิด แล้วข้าจะนิ่งสงบชี้แจงมาสิว่าข้าผิดตรงไหน
25 คำพูดจริงใจช่างน่าเจ็บปวดจริงนะ!แต่คำโต้แย้งของท่านพิสูจน์อะไรได้?
26 ท่านจงใจจะแก้คำพูดของข้าและทำราวกับว่าถ้อยคำของคนสิ้นหวังเป็นเหมือนสายลมหรือ?
27 พวกท่านถึงกับจับฉลากเลือกลูกกำพร้าพ่อและขายเพื่อน
28 “แต่บัดนี้ โปรดเมตตาดูข้าเถิดข้าจะโกหกท่านซึ่งๆ หน้าหรือ?
29 หยุดเหมาว่าข้าผิดเสียทีเถิด อย่าอยุติธรรมนักเลยขอให้ทบทวนดูเพราะข้าชอบธรรม