2 “อยากให้ชั่งดูความทุกข์ร้อนของข้าและเอาความลำเค็ญทั้งหมดของข้าขึ้นตราชู!
3 แน่นอนว่ามันจะหนักยิ่งกว่าเม็ดทรายในทะเลไม่น่าแปลกใจเลยที่ข้าได้พูดอย่างวู่วาม
4 ลูกศรขององค์ทรงฤทธิ์ฝังอยู่ในข้ายาพิษที่อาบไว้ซึมซาบวิญญาณของข้าความหวาดหวั่นที่พระเจ้าส่งมาประดังเข้าใส่ข้า
5 มีหรือที่ลาป่าจะร้องเมื่อมีหญ้า?มีหรือที่วัวจะส่งเสียงเมื่อมีอาหารกิน?
6 จะกินอาหารที่จืดชืดโดยไม่เหยาะเกลือได้หรือ?ไข่ขาวดิบๆ จะมีรสชาติอะไร?
7 ข้าไม่ยอมแตะต้องอาหารแบบนั้นหรอกเพราะทำให้ข้าเอือม
8 “โอ ขอให้ข้าได้ตามที่ทูลขอเถิดขอพระเจ้าโปรดประทานตามที่ข้าหวังไว้