8 ตาของผู้ที่เห็นข้าพระองค์ตอนนี้ ต่อไปก็จะไม่เห็นอีกแล้วพระองค์จะทอดพระเนตรหาข้าพระองค์ แต่ข้าพระองค์ไม่อยู่เสียแล้ว
9 เหมือนเมฆสลายตัวและลับหายไปคนที่ลงไปยังหลุมฝังศพก็ไม่หวนคืนมาอีก
10 เขาจะไม่มีวันได้กลับบ้านอีกเลยเขาจะไม่เป็นที่รู้จักในแถบนั้นอีก
11 “ฉะนั้นข้าพระองค์จะไม่นิ่งอยู่ข้าพระองค์จะพูดออกมาด้วยความทุกข์ระทมใจข้าพระองค์จะพร่ำบ่นด้วยความขมขื่นในดวงวิญญาณ
12 ข้าพระองค์เป็นทะเลหรือสัตว์ร้ายแห่งห้วงลึกกระนั้นหรือพระองค์จึงทรงวางยามเฝ้าข้าพระองค์ไว้?
13 เมื่อข้าพระองค์คิดว่าการนอนหลับจะช่วยปลอบใจและฟูกนุ่มๆ จะทำให้ข้าพระองค์คลายทุกข์ที่พร่ำบ่นถึงอยู่
14 ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังเขย่าขวัญข้าพระองค์ด้วยความฝันทำให้ข้าพระองค์หวาดหวั่นด้วยนิมิตต่างๆ