យ៉ូប 20 KHSV

ប្រសាសន៍​លើក​ទី​ពីរ​របស់​លោក​សូផារ: ទុក្ខ​វេទនា​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់

1 លោក​សូផារ ជា​អ្នក​ស្រុកណា‌អាម៉ា ពោល​ឡើង​ថា៖

2 «ការ​រិះគិត​របស់​ខ្ញុំ ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទ្រាំ​មិន​បានគឺ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ឆ្លើយ​តប​នឹង​លោក​វិញ។

3 ពាក្យ​ស្ដី​បន្ទោស​របស់​លោកដូច​ជា​បន្តុះ‌បង្អាប់​យើង​ខ្ញុំ​ជ្រុល​ពេក​ហើយហេតុ​នេះ ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​យក​គំនិត​ប្រាជ្ញា​របស់​ខ្ញុំមក​ឆ្លើយ​តប។

4 លោក​មិន​ជ្រាប​ទេ​ឬ​ថា តាំង​ពី​បុរាណ​រៀង​មកគឺ​ចាប់​ពី​ពេល​ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ដាក់​មនុស្សនៅ​លើ​ផែនដី​នេះ

5 មនុស្ស​អាក្រក់​មាន​ជ័យ‌ជំនះ​តែ​មួយ​ស្របក់​ទេហើយ​មនុស្ស​ទមិឡ​ក៏​មាន​អំណរ​មិន​យូរ​ដែរ។

6 ទោះ​បី​គេ​មាន​កំពស់​រហូត​ដល់​មេឃហើយ​ក្បាល​របស់​គេ​ទើស​ពពក​ក្ដី

7 ក៏​គេ​មុខ​ជា​វិនាស​រហូត​ត​ទៅដូច​លាមក​របស់​ខ្លួន​ដែរ។អស់​អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​ស្គាល់​អ្នក​នោះ​នឹង​ពោល​ថា“តើ​គាត់​ទៅ​ណា​បាត់​ហើយ?”

8 គេ​នឹង​រសាត់​បាត់​ទៅ ដូច​ការ​យល់​សប្ដិគ្មាន​នរណា​ឃើញ​គេ​ទៀត​ឡើយគេ​នឹង​រលាយ​សូន្យ​ទៅដូច​សុបិន​និមិត្ត​នៅ​ពេល​យប់។

9 អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​ឃើញ​គេនឹង​លែង​ឃើញ​គេ​ទៀត​ហើយនៅ​កន្លែង​ដែល​គេ​ធ្លាប់​ស្នាក់​អាស្រ័យក៏​គ្មាន​នរណា​ឃើញ​គេ​ទៀត​ដែរ។

10 គេ​នឹង​ប្រគល់​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​ដែល​ខ្លួន​រឹប​អូស​បានទៅ​ឲ្យ​ម្ចាស់​ដើម​វិញហើយ​កូន​ចៅ​របស់​គេ​ក៏​ត្រូវ​សង​ប្រាក់​ជន​ក្រីក្រត​ទៅ​មុខ​ទៀត។

11 រូប​រាង​កាយ​របស់​គេ​ពោរ‌ពេញដោយ​កម្លាំង​របស់​យុវ‌វ័យតែ​កម្លាំង​នេះ​នឹង​រលាយ​ទៅ​ជា​ធូលី​ដីជា​មួយ​គេ​ដែរ។

12 ទោះ​បី​អំពើ​អាក្រក់​មាន​រស‌ជាតិ​ផ្អែមនៅ​ក្នុង​មាត់​របស់​គេទោះ​បី​គេ​លាក់​វា​នៅ​ក្រោម​អណ្ដាត

13 ទោះ​បី​គេ​ខំ​រក្សា​ទុក ដោយ​មិន​លេបគឺ​បៀម​ទុក​នៅ​ក្នុង​មាត់​ក្ដី

14 គង់​តែ​អាហារ​នោះ​រលាយក្លាយ​ដូច​ជា​ពិស​របស់​ពស់​អាសិ‌រពិសនៅ​ក្នុង​ពោះ​របស់​គេ។

15 គេ​បាន​លេប​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ពោះតែ​គេ​នឹង​ក្អួត​ចេញ​មក​វិញគឺ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​នឹង​ហូត​យក​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​នោះចេញ​ពី​ពោះ​របស់​គេ។

16 គេ​ជញ្ជក់​ពិស​របស់​ពស់​អាសិ‌រពិសគេ​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ដោយ​ពស់​វែក​ចឹក។

17 គេ​នឹង​លែង​ឃើញ​ទឹក​ឃ្មុំ និង​ទឹក​ដោះ​គោដ៏​សម្បូណ៌​ហូរ‌ហៀរដូច​ទឹក​ជ្រោះ ទឹក​ទន្លេ​ទៀត​ហើយ។

18 អ្វីៗ​ដែល​គេ​ខំ​ស្វែង​រក​នោះ​នឹង​បាត់​បង់​ទៅ​វិញគឺ​គេ​មិន​អាច​រក្សា​ទុក​ឡើយហើយ​គេ​ក៏​មិន​បាន​សប្បាយ​នឹង​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិដែល​គេ​រក​ស៊ី​បាន​នោះ​ដែរ។

19 គេ​ជិះ‌ជាន់ និង​បោះ​បង់​ចោល​ជន​ក្រីក្រគេ​រឹប​អូស​យក​ផ្ទះ​ដែល​ខ្លួន​មិន​បាន​សង់។

20 គេ​មាន​ចិត្ត​លោភ‌លន់​មិន​ចេះ​ស្កប់តែ​គេ​មិន​អាច​រក្សា​ទុក​នូវ​អ្វីៗដែល​គេ​ពេញ​ចិត្ត​នោះ​បាន​ឡើយ។

21 គេ​ត្របាក់​លេប​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ឥត​មាន​សល់តែ​ភាព​ចម្រុង‌ចម្រើន​របស់​គេនឹង​មិន​នៅ​ស្ថិត‌ស្ថេរ​រហូត​ទេ។

22 ក្នុង​ពេល​កំពុង​តែ​សម្បូណ៌‌សប្បាយនោះ​គេ​បែរ​ជា​ខ្វះ​ខាត​វិញទុក្ខ​វេទនា​ទាំង​អស់​នឹង​គ្រប​សង្កត់​លើ​គេ។

23 នៅ​ពេល​ដែល​គេ​កំពុង​តែ​បំពេញ​ក្រពះនោះ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ស្រោច​ព្រះ‌ពិរោធ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លារបស់​ព្រះ‌អង្គ​ទៅ​លើ​គេ ទុក​ជា​អាហារ។

24 ប្រសិន​បើ​គេ​រត់​គេច​ពី​អាវុធ​ដែកនោះ​ធ្នូ​លង្ហិន​នឹង​បាញ់​ព្រួញ​ទៅ​ទម្លុះ​គេ

25 ប្រសិន​បើ​គេ​ដក​ព្រួញ​ចេញ​ពី​ខ្លួននោះ​មុខ​ដាវ​ដ៏​មុត​នឹង​ចាក់​ទម្លុះរហូត​ដល់​ថ្លើម​របស់​គេ។ការ​ភ័យ​តក់‌ស្លុត​នឹង​កើត​មាន​ដល់​គេ។

26 ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​របស់​គេ​នឹង​វិនាស​បាត់ក្នុង​ភាព​ងងឹត​អន្ធការភ្លើង​ដែល​គ្មាន​នរណា​បញ្ឆេះ នឹង​មក​បំផ្លាញ​គេអ្វីៗ​ដែល​នៅ​សេស‌សល់​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​គេក៏​ឆេះ​អស់​ដែរ។

27 ផ្ទៃ​មេឃ​លាត​ត្រដាង​កំហុស​របស់​គេផែនដី​ក្រោក​ឡើង​ប្រឆាំង​នឹង​គេ។

28 នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​សម្តែង​ព្រះ‌ពិរោធទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​គេនឹង​ត្រូវ​អ្នក​ដទៃ​រឹប​អូស​យក​ទៅ​អស់។

29 នេះ​ជា​ចំណែក​មត៌ក​ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់បម្រុង​ទុក​សម្រាប់​មនុស្ស​អាក្រក់»។

ជំពូក

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42