1 លោកប៊ីលដាដ ជាអ្នកស្រុកស៊ូអាមានប្រសាសន៍ថា៖
2 «តើលោកនៅតែមានប្រសាសន៍បែបនេះដល់កាលណា?តើលោកបញ្ចេញពាក្យសម្ដីដូចខ្យល់កំបុតត្បូងដល់កាលណាទៀត?
3 តើព្រះជាម្ចាស់បង្ខូចយុត្តិធម៌ឬតើព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតបង្ខូចសេចក្ដីសុចរិតឬ?
4 ប្រសិនបើកូនប្រុសរបស់លោកប្រព្រឹត្តអំពើបាបទាស់នឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គព្រះអង្គដាក់ទោសពួកគេតាមកំហុសដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។
5 ចំណែកឯលោកវិញ បើលោកស្វែងរកព្រះអង្គបើលោកអង្វរករព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត
6 បើលោកពិតជាត្រឹមត្រូវ និងទៀងត្រង់មែនព្រះអង្គមុខជាជួយលោកហើយស្ដារស្ថានភាពរបស់លោកឲ្យបានយុត្តិធម៌ដូចដើមឡើងវិញ។
7 អ្វីៗដែលលោកធ្លាប់មានពីមុនហាក់ដូចជាបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះដ្បិតអ្វីៗដែលព្រះអង្គប្រទាននៅពេលខាងមុខមានចំនួនច្រើនលើសនោះទៅទៀត។
8 ហេតុនេះ សូមសាកសួរចាស់ទុំនៅជំនាន់មុនហើយរំពឹងគិតអំពីបទពិសោធដែលដូនតារបស់លោករកឃើញ
9 ដ្បិតយើងជាមនុស្សទើបនឹងដឹងក្ដីយើងមិនដឹងអ្វីទាំងអស់អាយុជីវិតរបស់យើងនៅលើផែនដីនេះប្រៀបដូចជាស្រមោល។
10 សូមទុកឲ្យចាស់ទុំប្រៀនប្រដៅលោកចុះចាស់ទុំនឹងប្រាប់ឲ្យលោកជ្រាបនូវអ្វីៗដែលពួកលោកធ្លាប់ដឹង។
11 តើដើមត្រែងអាចដុះនៅក្រៅត្រពាំងហើយដើមកក់អាចដុះនៅកន្លែងដែលគ្មានទឹកបានឬ?
12 បើមិនដូច្នោះទេ ពេលវានៅខៀវខ្ចីទោះបីគ្មាននរណាកាត់ក៏ដោយក៏វាក្រៀមស្ងួតមុនតិណជាតិទាំងប៉ុន្មានទៅទៀត។
13 រីឯអស់អ្នកដែលបំភ្លេចព្រះជាម្ចាស់ក៏ធ្លាក់ខ្លួនដូច្នោះដែរសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់មនុស្សទមិឡនឹងរលាយសូន្យ។
14 បង្អែករបស់គេត្រូវបាក់អ្វីៗដែលគេទុកចិត្តប្រៀបដូចជាសំបុកពីងពាង។
15 គេផ្អែកលើផ្ទះរបស់ខ្លួន តែផ្ទះរលំគេខំប្រឹងតោងផ្ទះតែផ្ទះមិននៅស្ថិតស្ថេរឡើយ។
16 គេប្រៀបបាននឹងរុក្ខជាតិដ៏រឹងមាំព្រោះសម្បូណ៌កម្ដៅថ្ងៃហើយបែកមែកសាខាពាសពេញឧទ្យាន។
17 ឫសរបស់គេចាក់ស្រេះទៅក្នុងដីដែលមានថ្មហើយរុកទៅដល់ផ្ទាំងសិលា។
18 ប៉ុន្តែ ពេលណាគេត្រូវរំលើងចេញពីកន្លែងរបស់ខ្លួនហើយនោះសូម្បីតែញាតិសន្ដាន ក៏លែងរាប់រកគេទៀតដែរ!
19 មនុស្សទមិឡរមែងទទួលផលបែបនេះហើយមានអ្នកផ្សេងទទួលកន្លែងជំនួសគេ។
20 ព្រះជាម្ចាស់មិនបោះបង់ចោលមនុស្សគ្មានកំហុសឡើយហើយព្រះអង្គក៏មិនពង្រឹងអំណាចរបស់អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដែរ។
21 បន្តិចទៀត ព្រះអង្គនឹងប្រទានឲ្យលោកសើចសប្បាយឡើងវិញហើយឲ្យលោកបន្លឺសំឡេងដោយអំណរ។
22 អស់អ្នកដែលស្អប់លោកនឹងត្រូវអាម៉ាស់ហើយលំនៅរបស់មនុស្សអាក្រក់នឹងរលាយសូន្យ»។