យ៉ូប 21 KHSV

ចម្លើយ​របស់​លោក​យ៉ូប​ទៅ​កាន់​លោក​សូផារ: មនុស្ស​អាក្រក់​តែងតែ​មាន​សុភមង្គល​រហូត​ឬ?

1 លោក​យ៉ូប​ឆ្លើយ​វិញ​ថា៖

2 «សូម​អស់​លោក​ត្រង‌ត្រាប់ស្ដាប់​ពាក្យ​ដែល​ខ្ញុំ​ថ្លែងដ្បិត​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​បាន​ការ​សម្រាល​ទុក្ខ​អ្វី​ផ្សេង​ទេ។

3 សូម​ទ្រាំ​ស្ដាប់​ខ្ញុំ​និយាយ​សិនពេល​ណា​ខ្ញុំ​និយាយ​ចប់ សឹម​ចំអក​ឲ្យ​ខ្ញុំ។

4 ខ្ញុំ​មិន​ត្អូញ‌ត្អែរ​ប្រឆាំង​នឹង​មនុស្ស​ទេខ្ញុំ​អត់‌ធ្មត់​មិន​បាន​ដូច្នេះ មក​ពី​មាន​មូល​ហេតុ។

5 សូម​ក្រឡេក​មើល​មក​ខ្ញុំនោះ​អស់​លោក​នឹង​ស្រឡាំង‌កាំងហា​មាត់​និយាយ​លែង​កើត។

6 ពេល​ណា​ខ្ញុំ​នឹក​ឃើញ​ហេតុ‌ការណ៍​ដែលកើត​មាន​ចំពោះ​ខ្ញុំនោះ​ខ្ញុំ​ក៏​ភ័យ​តក់‌ស្លុត និង​ព្រឺ‌សម្បុរ។

7 ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​រស់​បាន​យូរហើយ​មាន​កម្លាំង​កាន់​តែ​រឹង‌ប៉ឹង​ឡើង​ដូច្នេះ?

8 កូន​ចៅ​របស់​គេ​ក៏​រឹង‌ប៉ឹង​ជា​មួយ​គេហើយ​ពូជ‌ពង្ស​របស់​គេ​ក៏​ចម្រុង‌ចម្រើននៅ​ចំពោះ​មុខ​គេ​ដែរ។

9 ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​គេ​មាន​តែ​សេចក្ដី​សុខគឺ​គ្មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយព្រះ‌ជាម្ចាស់​មិន​ដែល​លើក​ដំបង​វាយ​ប្រហារពួក​គេ​សោះ។

10 ហ្វូង​គោ​របស់​គេ​បង្កើត​កូន​ចៅ​ច្រើន​ឡើងឥត​ដែល​មាន​ខូច​បង់​អ្វី​ឡើយ។

11 កូន​តូចៗ​របស់​ពួក​គេ​រត់​លេងមាន​គ្នា​ច្រើន​ដូច​ហ្វូង​សត្វហើយ​កូន​ធំៗ​របស់​គេ​នាំ​គ្នា​រាំ​យ៉ាង​សប្បាយ។

12 ពួក​គេ​ស្រែក​ច្រៀង​តាម​សំឡេង​ស្គរ និង​ពិណហើយ​សប្បាយ​រីក‌រាយ​នឹង​សំឡេង​ប៉ី។

13 រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ពួក​គេ​រស់​នៅប្រកប​ដោយ​សុភមង្គលរួច​ចុះ​ទៅ​ស្ថាន​មនុស្ស​ស្លាប់​យ៉ាង​ស្រួល។

14 អ្នក​ទាំង​នោះ​ធ្លាប់​ទូល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ថា“សូម​យាង​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​យើង​ខ្ញុំ​ទៅយើង​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ស្គាល់​មាគ៌ា​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ទេ។

15 តើ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​បំផុត​ជា​អ្វីបាន​ជា​យើង​ត្រូវ​បម្រើ​ព្រះ‌អង្គតើ​យើង​ទូល‌អង្វរ​ព្រះ‌អង្គ​បាន​ប្រយោជន៍​អ្វី?”

16 អ្នក​ទាំង​នោះ​ស្មាន​ថា​សុភមង្គល​ស្ថិត​នៅក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​ខ្លួន។ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ទទួល​យក​ដំបូន្មានរបស់​មនុស្ស​អាក្រក់?

17 ដ្បិត​ជា​ច្រើន​ដង ចង្កៀង​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់តែងតែ​រលត់ទុក្ខ​វេទនា​តែងតែ​ធ្លាក់​មក​លើ​ពួក​គេព្រះ‌ជាម្ចាស់​ដាក់​ទោស​ពួក​គេស្រប​តាម​ព្រះ‌ពិរោធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ។

18 ពួក​គេ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ចំបើង​ប៉ើង​តាម​ខ្យល់និង​ដូច​អង្កាម​ដែល​ត្រូវ​ខ្យល់​ផាត់​បាត់​ទៅ។

19 អស់​លោក​ពោល​ថា“ព្រះ‌ជាម្ចាស់​នឹង​ដាក់​ទោស​កូន​ចៅព្រោះ​តែ​អំពើ​អាក្រក់​ដែល​ឪពុក​ប្រព្រឹត្ត”ក៏​ប៉ុន្តែ សូម​ព្រះ‌អង្គ​ដាក់​ទោសមនុស្ស​អាក្រក់​វិញ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ខ្លួន។

20 សូម​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ខ្លួនគឺ​សូម​ឲ្យ​ខ្លួន​គេ​ផ្ទាល់​រង​នូវ​ព្រះ‌ពិរោធរបស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​បំផុត។

21 កាល​ណា​ចំនួន​ខែ​ដែល​គេ​ត្រូវ​រស់ឈាន​ដល់​ទី​បញ្ចប់​ហើយគេ​មិន​អាច​អំពល់​ពី​អនាគត​នៃ​ក្រុម​គ្រួសាររបស់​ខ្លួន​បាន​ទេ។

22 គ្មាន​នរណា​អាច​បង្រៀន​ព្រះ‌ជាម្ចាស់ឲ្យ​ចេះ​ដឹង​បាន​ឡើយដ្បិត​សូម្បី​តែ​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ស្ថាន​ដ៏​ខ្ពស់ក៏​ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់‌គ្រង​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ដែរ។

23 អ្នក​ខ្លះ​ស្លាប់ ក្រោយ​ពី​បាន​រស់​នៅ​យ៉ាង​ស្រណុកហើយ​ស្គាល់​តែ​សេចក្ដី​សុខ‌សាន្ត ឥត​ទុក្ខ​កង្វល់

24 សាច់​ឈាម​នៅ​ស្រស់​ល្អ កម្លាំង​នៅ​រឹង‌ប៉ឹង។

25 អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​ស្លាប់ ក្រោយ​ពី​បាន​រង​ទុក្ខ​ព្រួយហើយ​ពុំ​ធ្លាប់​ស្គាល់​សុភមង្គល​ទាល់​តែ​សោះ។

26 ប៉ុន្តែ សព​របស់​អ្នក​ទាំង​ពីរ​ត្រូវ​គេ​យក​ទៅ​កប់ហើយ​មាន​ដង្កូវ​ចោះ​ដូច​គ្នា។

27 ខ្ញុំ​ស្គាល់​គំនិត​របស់​អស់​លោក​ច្បាស់​ណាស់ហើយ​ក៏​ស្គាល់​ការ​រិះគិត​របស់​អស់​លោកចំពោះ​ខ្ញុំ​ដែរ។

28 អស់​លោក​សួរ​ថា “ផ្ទះ​របស់​អ្នក​ធំ​នៅ​ឯ​ណាលំ‌នៅ​ដែល​មនុស្ស​អាក្រក់​ធ្លាប់​រស់​នៅ​នោះនៅ​ឯ​ណា”

29 តើ​អស់​លោក​មិន​បាន​សួរ​អ្នក​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ទេ​ឬ?តើ​អស់​លោក​មិន​ឮ​គេ​ប្រាប់​ទេ​ឬ ថា

30 នៅ​ថ្ងៃ​មាន​ទុក្ខ​វេទនានៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ទ្រង់​ព្រះ‌ពិរោធមនុស្ស​អាក្រក់​តែងតែ​រួច​ខ្លួន។

31 មិន​ដែល​មាន​នរណា​បន្ទោស​អ្នក​នោះចំពោះ​មុខ​ទេហើយ​ក៏​គ្មាន​នរណា​ធ្វើ​ទោស​គេតាម​អំពើ​ដែល​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ដែរ។

32 គេ​នឹង​សែង​សព​មនុស្ស​អាក្រក់​ទៅ​បញ្ចុះហើយ​មាន​មនុស្ស​ចាំ​យាម​ផ្នូរ​ទៀត​ផង

33 មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដង្ហែ​សព​គេ​ពី​មុខ​ពី​ក្រោយហើយ​គំនរ​ដី​នៅ​ជ្រលង​ភ្នំដែល​លុប​ពី​លើ​សព​របស់​គេក៏​ហាក់​ដូច​ជា​ទន់​ស្រួល​សម្រាប់​គេ​ដែរ។

34 ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អស់​លោក​យក​ពាក្យ​សម្ដីឥត​បាន​ការ មក​សម្រាល​ទុក្ខ​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ?ចម្លើយ​របស់​អស់​លោក​សុទ្ធ​តែ​ពាក្យ​មិន​ពិត»។

ជំពូក

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42