10 ពួកអភិជនក៏នៅស្ងៀមស្ងាត់មិនហ៊ាននិយាយស្ដីទេ។
11 ពេលមនុស្សម្នាឮខ្ញុំនិយាយ គេឲ្យពរខ្ញុំពេលគេឃើញខ្ញុំ គេពោលសរសើរខ្ញុំ
12 ដ្បិតពេលមនុស្សវេទនាស្រែកអង្វរខ្ញុំជួយយកអាសាគេហើយខ្ញុំក៏បានជួយក្មេងកំព្រាគ្មានទីពឹងដែរ។
13 អ្នកដែលហៀបនឹងស្លាប់ តែងឲ្យពរខ្ញុំហើយខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តស្ត្រីមេម៉ាយឲ្យមានអំណរសប្បាយ។
14 សេចក្ដីសុចរិតនៅជាប់ជាមួយខ្ញុំប្រៀបដូចជាសម្លៀកបំពាក់បិទបាំងកាយខ្ញុំហើយយុត្តិធម៌ក៏ប្រៀបដូចជាអាវធំនិងឆ្នួតក្បាលរបស់ខ្ញុំដែរ។
15 ខ្ញុំធ្វើជាភ្នែករបស់មនុស្សខ្វាក់និងជាជើងរបស់មនុស្សខ្វិន។
16 ខ្ញុំធ្វើជាឪពុករបស់ជនក្រីក្រហើយជួយរកខុសត្រូវឲ្យមនុស្សដែលខ្ញុំពុំស្គាល់ផង។