7 ពេលខ្ញុំចេញទៅមាត់ទ្វារក្រុងអង្គុយកាត់ក្ដីក្នុងចំណោមពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ
8 ពួកយុវជនឃើញខ្ញុំគេនាំគ្នាដកខ្លួនថយពួកចាស់ទុំនាំគ្នាក្រោកឈរ។
9 ពួកមេដឹកនាំឈប់និយាយយកដៃខ្ទប់មាត់ ហើយនៅស្ងៀម
10 ពួកអភិជនក៏នៅស្ងៀមស្ងាត់មិនហ៊ាននិយាយស្ដីទេ។
11 ពេលមនុស្សម្នាឮខ្ញុំនិយាយ គេឲ្យពរខ្ញុំពេលគេឃើញខ្ញុំ គេពោលសរសើរខ្ញុំ
12 ដ្បិតពេលមនុស្សវេទនាស្រែកអង្វរខ្ញុំជួយយកអាសាគេហើយខ្ញុំក៏បានជួយក្មេងកំព្រាគ្មានទីពឹងដែរ។
13 អ្នកដែលហៀបនឹងស្លាប់ តែងឲ្យពរខ្ញុំហើយខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តស្ត្រីមេម៉ាយឲ្យមានអំណរសប្បាយ។