3 ដោយខ្វះខាត និងឃ្លានខ្លាំងពេកពួកគេរត់ទៅវាលហួតហែង ដែលជាទីស្មសានរាំងស្ងួតតាំងពីយូរយារមកហើយ។
4 ពួកគេបោចស្លឹកឈើនៅតាមគុម្ពោតយកមកធ្វើជាអាហារសូម្បីតែមើមក្ដួច ក៏ពួកគេបរិភោគដែរ។
5 មនុស្សម្នាដេញអ្នកទាំងនោះចេញពីទីប្រជុំជនហើយស្រែកពីក្រោយ ដូចស្រែកដេញចោរ។
6 ពួកគេនាំគ្នារត់ទៅស្នាក់អាស្រ័យនៅតាមជ្រលងភ្នំដ៏ចង្អៀតគួរព្រឺខ្លាចនិងនៅតាមរូងភ្នំ តាមក្រហែងថ្ម។
7 ពួកគេស្រែកនៅក្នុងគុម្ពោតព្រៃ ដូចសត្វធាតុហើយប្រជ្រៀតគ្នានៅក្រោមដើមផ្អាវ។
8 អ្នកទាំងនោះសុទ្ធតែជាមនុស្សមិនដឹងខ្យល់ឥតពូជ ឥតអំបូរហើយត្រូវប្រជាជនដេញចេញពីស្រុក។
9 ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ពួកគេបែរជានាំគ្នាច្រៀងឡកឡឺយ និងនិយាយបន្តុះបង្អាប់ខ្ញុំ។