32 តាមពិត ខ្ញុំតែងតែបើកទ្វារផ្ទះរបស់ខ្ញុំទទួលអ្នកដំណើរទោះបីខ្ញុំមិនស្គាល់គេក្ដី ក៏ខ្ញុំមិនទុកឲ្យគេដេកនៅខាងក្រៅផ្ទះឡើយ។
33 ខ្ញុំមិនដែលលាក់អំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្ញុំដូចមនុស្សឯទៀតៗដែលបង្កប់កំហុសទុកនៅក្នុងចិត្ត។
34 ខ្ញុំមិនដែលខ្លាចបណ្ដាជនត្មះតិះដៀលខ្លាចគ្រួសារឯទៀតៗមាក់ងាយហើយខ្ញុំក៏មិនដែលសំងំនៅស្ងៀមមិនហ៊ានចេញពីផ្ទះដែរ។
35 ខ្ញុំចង់ឲ្យនរណាម្នាក់ព្រមស្ដាប់ខ្ញុំដ្បិតជាពាក្យចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ!សូមព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតឆ្លើយតបមកខ្ញុំផង!រីឯសេចក្ដីដែលបច្ចាមិត្តរបស់ខ្ញុំកត់ត្រាទុកដើម្បីចោទប្រកាន់ខ្ញុំ
36 ខ្ញុំសុខចិត្តទទួលយកដាក់នៅលើបន្ទុករបស់ខ្ញុំហើយពាក់នៅលើក្បាលខ្ញុំទុកដូចជាមកុដ។
37 ខ្ញុំនឹងទូលព្រះអង្គនូវគ្រប់អំពើដែលខ្ញុំប្រព្រឹត្តខ្ញុំនឹងចូលទៅជិតព្រះអង្គ ដោយឥតអាម៉ាស់។
38 ប្រសិនបើដីស្រែរបស់ខ្ញុំស្រែកឡើងទាស់នឹងខ្ញុំប្រសិនបើគន្លងនង្គ័លនាំគ្នាយំសោក