1 នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់មកកាន់លោកយេរេមា ស្ដីអំពីជនជាតិភីលីស្ទីន មុនពេលព្រះចៅផារ៉ោនមកវាយក្រុងកាសា។
2 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖«មានទឹកជន់ឡើងនៅទិសខាងជើងហើយក្លាយទៅជាទន្លេហូរយ៉ាងខ្លាំងលិចស្រុក និងអ្វីៗដែលនៅក្នុងស្រុកលិចក្រុងនានា និងប្រជាជននៅក្នុងក្រុង។មនុស្សម្នានាំគ្នាស្រែកអ្នកស្រុកទាំងមូលបន្លឺសំឡេងយ៉ាងរន្ធត់
3 ព្រោះឮស្នូរសន្ធឹកជើងសេះនិងសន្ធឹកកង់រទេះចំបាំងលាន់ឮយ៉ាងទ្រហឹងអឹងអាប់ដូចផ្គរលាន់។ដោយអស់កម្លាំងពេក ឪពុកលែងងាកមើលមកកូនរបស់ខ្លួនទៀត។
4 ថ្ងៃដែលស្រុកភីលីស្ទីនត្រូវហិនហោចបានមកដល់ហើយ!ថ្ងៃនោះ អ្នកក្រុងទីរ៉ុស និងអ្នកក្រុងស៊ីដូនលែងមាននរណាអាចជួយទៀតឡើយដ្បិតព្រះអម្ចាស់កម្ទេចស្រុកភីលីស្ទីនគឺពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់ពីកោះកាប់ថោរ។
5 ក្រុងកាសាគ្មាននៅសល់អ្វីសោះក្រុងអាស្កាឡូនក្លាយទៅជាទីស្ងាត់ជ្រងំ។អ្នកស្រុកវាលទំនាបដែលនៅសេសសល់អើយតើអ្នកនៅតែឆូតសាច់របស់ខ្លួនដល់កាលណាទៀត?
6 អ្នករាល់គ្នាពោលថា “ដាវរបស់ព្រះអម្ចាស់អើយដល់ពេលណាទើបសម្រាក?ចូរចូលទៅក្នុងស្រោមវិញហើយសម្រាកឲ្យស្ងៀមទៅ!”
7 បើព្រះអម្ចាស់ចេញបញ្ជាឲ្យវាទៅប្រហារក្រុងអាស្កាឡូននិងតំបន់តាមមាត់សមុទ្រហើយនោះតើឲ្យដាវនៅស្ងៀមដូចម្ដេចបាន?វាត្រូវតែតម្រង់ទៅរកទីនោះ!»។