យេរេមា 6 KHSV

ខ្មាំង​សត្រូវ​ឡោម‌ព័ទ្ធ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

1 «កូន​ចៅ​បេន‌យ៉ាមីន​អើយចូរ​រត់​ចេញ​ពី​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ទៅ!ចូរ​ផ្លុំ​ត្រែ​នៅ​តូអាចូរ​លើក​ទង់​សញ្ញា​នៅ​បេតហា‌កេរែមដ្បិត​មហន្ត‌រាយ និង​ទុក្ខ​វេទនាកំពុង​តែ​មក​ពី​ទិស​ខាង​ជើង។

2 ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​ដ៏​ស្អាត និង​ល្អ​ប្រណីតមុខ​ជា​ត្រូវ​វិនាស​ហើយ!

3 ខ្មាំង​សត្រូវ​កំពុង​តែ​ដើរ​មក​រក​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូនដូច​ពួក​គង្វាល​មក​ជា​មួយ​ហ្វូង​សត្វ​របស់​ខ្លួនគេ​នឹង​បោះ​ជំរំ​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ​ក្រុង​នេះម្នាក់ៗ​នឹង​រឹប​អូស​យក​តាម​ចំណែក​រៀងៗ​ខ្លួន។

4 ពួក​គេ​ស្រែក​ថា: “ចូរ​វាយ​សម្រុក​ក្រុង​នេះចូរ​ក្រោក​ឡើង យើង​វាយ​លុក​ទាំង​ថ្ងៃ​ត្រង់!ប៉ុន្តែ គួរ​ឲ្យ​ស្ដាយ​ណាស់ព្រោះ​ថ្ងៃ​កាន់​តែ​ទាប​ទៅៗហើយ​យប់​ក៏​កាន់​តែ​ងងឹត​ទៅៗ​ដែរ!

5 ក្រោក​ឡើង! យើង​វាយ​លុក​ទាំង​យប់​ក៏​បានយើង​បំផ្លាញ​វិមាន​ដ៏​ស្កឹម‌ស្កៃ​របស់​ក្រុង​នេះ”»។

6 ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា:«ចូរ​នាំ​គ្នា​កាប់​ដើម​ឈើហើយ​សង់​ប៉ម​ឲ្យ​ខ្ពស់ដើម្បី​វាយ​លុក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម!ត្រូវ​តែ​ដាក់​ទោស​ក្រុង​នេះព្រោះ​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​មាន​សុទ្ធ​តែ​ការ​ជិះ‌ជាន់។

7 អំពើ​អាក្រក់​ហូរ​ចេញ​ពី​ក្រុង​នេះដូច​ទឹក​ហូរ​ចេញ​ពី​ប្រភព​ទឹក។ក្នុង​ទីក្រុង​មាន​ឮ​និយាយ​តែ​អំពើ​ឃោរ‌ឃៅនិង​ការ​បំផ្លិច‌បំផ្លាញ។ការ​ឈឺ​ចុក​ចាប់ និង​ស្នាម​របួសស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ក្រសែ‌ភ្នែក​របស់​យើង​ជា‌និច្ច។

8 យេរូ‌សាឡឹម​អើយ ចូរ​ទទួល​មេរៀន​នេះ​ទៅក្រែង​លោ​យើង​ដក​ខ្លួន​លែង​រវី‌រវល់​នឹង​អ្នកហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​វិនាស​អន្តរាយក្លាយ​ទៅ​ជា​ទឹក​ដី​ដែល​គ្មាន​នរណា​រស់​នៅ»។

9 ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា:«ខ្មាំង​សត្រូវ​នឹង​ប្រឡេះ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែលដែល​នៅ​សេស‌សល់ដូច​គេ​បេះ​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយជូរ​ទាល់​តែ​អស់គឺ​គេ​នឹង​មក​សា​ជា​ថ្មីដូច​អ្នក​បេះ​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយជូរ​វិល​មកប្រឡេះ​ផ្លែ​ដែល​នៅ​សល់»។

10 តើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​និយាយ​ទៅ​កាន់​នរណាតើ​នរណា​ជួយ​ពន្យល់​ពួក​គេ​ឲ្យ​ស្ដាប់​ខ្ញុំដ្បិត​ពួក​គេ​ធ្វើ​ជា​ថ្លង់ហើយ​មិន​អាច​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​បាន​ទេ។ពេល​ខ្ញុំ​នាំ​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​មក​ប្រាប់ពួក​គេ​បែរ​ជា​នាំ​គ្នា​សើច​ចំអកគឺ​ពួក​គេ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ឮ​ឡើយ។

11 ឃើញ​ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ខឹង​ជំនួស​ព្រះ‌អម្ចាស់ខ្ញុំ​ទប់​ចិត្ត​លែង​បាន​ទៀត​ហើយ។«ចូរ​ជះ​កំហឹង​នេះ​ទៅ​លើ​ក្មេងៗ​នៅ​តាម​ផ្លូវព្រម​ទាំង​ជះ​ទៅ​លើ​ក្រុម​យុវជន​ផងដ្បិត​មនុស្ស​ប្រុស​ស្រី និង​មនុស្ស​ចាស់​ជរានឹង​ត្រូវ​ខ្មាំង​សត្រូវ​នាំ​យក​ទៅ។

12 ពេល​ណា​យើង​ដាក់​ទោស​អ្នក​ស្រុក​នេះផ្ទះ​របស់​គេ​នឹង​ត្រូវ​អ្នក​ផ្សេង​មក​រស់​នៅហើយ​ចម្ការ និង​ប្រពន្ធ​របស់​គេក៏​នឹង​បាន​ទៅ​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​អ្នក​ផ្សេង​ដែរ- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

13 ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នាចាប់​តាំង​ពី​អ្នក​តូច​រហូត​ដល់​អ្នក​ធំគិត​តែ​ពី​ស្វែង​រក​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួនទាំង​ព្យាការី ទាំង​បូជា‌ចារ្យសុទ្ធ​តែ​ជា​អ្នក​បោក​ប្រាស់។

14 ពួក​គេ​មិន​ឈឺ‌ឆ្អាល​នឹង​មហន្ត‌រាយនៃ​ប្រជា‌រាស្ត្រ​របស់​យើង​ទេ។ពួក​គេ​និយាយ​ពី «សន្តិ‌ភាព! សន្តិ‌ភាព!»តែ​គ្មាន​សន្តិ‌ភាព​ទាល់​តែ​សោះ!

15 ពួក​គេ​គួរ​តែ​អៀន​ខ្មាស​ចំពោះ​អំពើ​ព្រៃ‌ផ្សៃដែល​ខ្លួន​បាន​ប្រព្រឹត្ត។ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​មាន​មុខ​ក្រាស់ មិន​ចេះ​ខ្មាស។ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ពួក​គេ​ត្រូវ​វិនាសជា​មួយ​អស់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​វិនាសនៅ​ថ្ងៃ​ដែល​យើង​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​ពួក​គេពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ដួល​ជា​មិន​ខាន»- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

16 ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៀត​ថា:«ចូរ​ឈប់​មួយ​សន្ទុះ ហើយ​ពិចារណា​មើល៍ចូរ​រំពឹង​គិត​អំពី​មាគ៌ា​ជំនាន់​ដើមដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​ថា តើ​មាគ៌ា​ណា​ជា​មាគ៌ា​ល្អរួច​នាំ​គ្នា​ដើរ​តាម​មាគ៌ា​នោះ​ទៅចិត្ត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បាន​ស្ងប់។ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​ឆ្លើយ​មក​វិញ​ថា:“យើង​ខ្ញុំ​មិន​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​នោះ​ទេ!”។

17 យើង​បាន​ដាក់​អ្នក​យាម‌ល្បាតសម្រាប់​នាំ​ដំណឹង​មក​អ្នក​រាល់​គ្នាចូរ​ត្រង‌ត្រាប់​ស្ដាប់​សំឡេង​ស្នែង​របស់​គេ​ទៅ!តែ​ពួក​គេ​ឆ្លើយ​ថា “យើង​មិន​រវី‌រវល់​ស្ដាប់​ទេ!”

18 ហេតុ​នេះ ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង‌ឡាយ​អើយ ចូរ​ស្ដាប់!ចូរ​ដឹង​ថា នឹង​មាន​ហេតុ‌ការណ៍​មួយកើត​ឡើង​ចំពោះ​ប្រជា‌រាស្ត្រ​នេះ។

19 ផែនដី​អើយ ចូរ​ស្ដាប់! យើង​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យប្រជា‌រាស្ត្រ​នេះ​រង​ទុក្ខ​វេទនាដែល​ជា​លទ្ធ‌ផល​នៃ​គំនិត​អាក្រក់​របស់​ពួក​គេដ្បិត​ពួក​គេ​ពុំ​បាន​ត្រង‌ត្រាប់ស្ដាប់​ពាក្យ​របស់​យើង​ទេពួក​គេ​ក៏​មើល‌ងាយ​ក្រឹត្យ‌វិន័យ​របស់​យើង​ដែរ។

20 តើ​យើង​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​យក​ធូប​ពីស្រុក​សេបា និង​យក​គ្រឿង​ក្រអូប​ពី​ស្រុក​ឆ្ងាយមក​ថ្វាយ​យើង​ឬ?យើង​មិន​ព្រម​ទទួល​តង្វាយ​ដុត​របស់អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេហើយ​យើង​ក៏​មិន​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​យញ្ញ‌បូជារបស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ»។

21 ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៀត​ថា:«ហេតុ​នេះ យើង​នឹង​ដាក់​ថ្មធ្វើ​ជា​ឧបសគ្គ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ប្រជា‌ជន​នេះជា​ថ្ម​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​ជំពប់​ដួលហើយ​វិនាស​ទាំង​ឪពុក ទាំង​កូនទាំង​ញាតិ‌សន្ដាន ទាំង​អ្នក​ដែល​នៅ​ជិត​ខាង»។

ខ្មាំង​សត្រូវ​ពី​ទិស​ខាង​ជើង​មក​វាយ​លុក

22 ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា:«មើល៍! មាន​កង‌ទ័ព​មក​ពី​ទិស​ខាង​ជើងប្រជា‌ជាតិ​មួយ​ដែល​ជា​មហា​អំណាចចេញ​ដំណើរ​ពី​ទី​ដាច់​ស្រយាល​នៃ​ផែនដី

23 ពួក​គេ​លើក​ធ្នូ លើក​លំពែង​ឡើងពួក​គេ​សាហាវ​ណាស់ ឥត​មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ទេសន្ធឹក​ទ័ព​របស់​ពួក​គេ​លាន់​ឮ​ដូច​សន្ធឹក​សមុទ្រពួក​គេ​ជិះ​សេះ​មកហើយ​តំរៀប​គ្នា​ជា​ក្បួន​ទ័ពដើម្បី​វាយ​លុក​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន!»

24 «យើង​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ដំណឹង​នេះយើង​ខ្ញុំ​ក៏​ទន់​ដៃ​ទន់​ជើង ភ័យ​តក់‌ស្លុតនិង​ឈឺ​ចាប់​ដូច​ស្ត្រី​កំពុង​សម្រាល​កូន។

25 កុំ​ចេញ​ទៅ​ស្រែ​ចម្ការ កុំ​ចេញ​ទៅ​តាម​ផ្លូវដ្បិត​ខ្មាំង​សត្រូវ​កាន់​ដាវ​ចាំ​នៅ​ទី​នោះ!ការ​ព្រឺ‌ខ្លាច​ស្ថិត​នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង»។

26 ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​អើយចូរ​ស្លៀក​បាវ ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ផេះរួច​នាំ​គ្នា​កាន់​ទុក្ខ ដូច​គេ​កាន់​ទុក្ខកូន​តែ​មួយ​គត់​ដែល​ស្លាប់​នោះ​ទៅ!ចូរ​នាំ​គ្នា​យំ​សោក​សង្រេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅដ្បិត​មេ​បំផ្លាញ​មក​វាយ​ប្រហារ​អ្នក​រាល់​គ្នាពុំ​ឲ្យ​ដឹង​ខ្លួន​ជា​មុន​ឡើយ!

27 «យេរេមា​អើយ យើង​បាន​តែង‌តាំង​អ្នកឲ្យ​ល្បង‌ល​មើល​ប្រជា‌ជន​របស់​យើងដូច​ជាង​សាក​ល្បង‌លោហ‌ធាតុគឺ​យើង​ឲ្យ​អ្នក​សង្កេត និង​ល្បង‌ល​មើលមាគ៌ា​របស់​ពួក​គេ»។

28 «ពួក​គេ​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​មួល​បង្កាច់មាន​ចិត្ត​រឹង‌រូស ដូច​លង្ហិន និង​ដែក‌ថែបដែល​ពុំ​អាច​ពត់​បាន​ឡើយគឺ​ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់​គ្រប់ៗ​គ្នា!

29 ធម្មតា ភ្លើង​ដែល​គេ​សប់​យ៉ាង​ក្ដៅអាច​បន្សុទ្ធ​លោហ‌ធាតុ​បានរីឯ​ប្រជា‌ជន​នេះ​វិញគ្មាន​នរណា​អាច​បន្សុទ្ធ​បាន​ទេព្រោះ​អំពើ​អាក្រក់​ស្ថិត​ជាប់​នឹង​ពួក​គេ​ជា‌និច្ច។

30 គេ​ហៅ​អ្នក​ទាំង​នោះ​ថា “ប្រាក់​គ្មាន​តម្លៃ”ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​មិន​ទទួល​ពួក​គេ​ទេ!»។

ជំពូក

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52