19 ពេលខ្ញុំឃើញជនអនាថាខ្វះសម្លៀកបំពាក់ហើយឃើញជនទុគ៌តខ្វះភួយដណ្ដប់
20 ខ្ញុំតែងតែឲ្យសម្លៀកបំពាក់បិទបាំងកាយនិងឲ្យរោមចៀមទៅគេដណ្ដប់ហើយគេក៏ដឹងគុណខ្ញុំ។
21 ប្រសិនបើខ្ញុំវាយធ្វើបាបក្មេងកំព្រាដោយដឹងខ្លួនថា ចៅក្រមមុខជាការពារខ្ញុំ
22 សូមឲ្យដៃរបស់ខ្ញុំដាច់ចេញពីស្មាហើយសូមឲ្យកំភួនដៃរបស់ខ្ញុំដាច់ចេញពីកែងដៃទៅចុះ!
23 ដ្បិតខ្ញុំភ័យខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ដាក់ទោសណាស់ខ្ញុំមិនអាចតទល់នឹងឫទ្ធិបារមីដ៏ថ្កុំថ្កើងរបស់ព្រះអង្គបានឡើយ។
24 ខ្ញុំមិនដែលផ្ញើជីវិតលើមាសហើយយកមាសសុទ្ធធ្វើជាទីពឹងទេ។
25 ខ្ញុំក៏គ្មានអំនួត ព្រោះតែទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភដែលខ្ញុំរកបាននោះដែរ។