22 សូមឲ្យដៃរបស់ខ្ញុំដាច់ចេញពីស្មាហើយសូមឲ្យកំភួនដៃរបស់ខ្ញុំដាច់ចេញពីកែងដៃទៅចុះ!
23 ដ្បិតខ្ញុំភ័យខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ដាក់ទោសណាស់ខ្ញុំមិនអាចតទល់នឹងឫទ្ធិបារមីដ៏ថ្កុំថ្កើងរបស់ព្រះអង្គបានឡើយ។
24 ខ្ញុំមិនដែលផ្ញើជីវិតលើមាសហើយយកមាសសុទ្ធធ្វើជាទីពឹងទេ។
25 ខ្ញុំក៏គ្មានអំនួត ព្រោះតែទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភដែលខ្ញុំរកបាននោះដែរ។
26 ពេលសម្លឹងមើលទៅព្រះអាទិត្យដែលបញ្ចេញរស្មីចិញ្ចែងចិញ្ចាចហើយមើលទៅព្រះច័ន្ទជះពន្លឺរស្មីយ៉ាងស្រទន់
27 ខ្ញុំមិនដែលមានគំនិតលួចលាក់ ចង់គោរពថ្វាយបង្គំព្រះអាទិត្យ និងព្រះច័ន្ទឡើយ។
28 ធ្វើដូច្នេះជាកំហុសដែលត្រូវតែទទួលទោសព្រោះខ្ញុំដូចជាបានបោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់។