3 ខ្ញុំក៏ទទួលការឈឺចាប់ជាច្រើនខែហើយរងទុក្ខសោកជាច្រើនយប់យ៉ាងនោះដែរ។
4 ពេលខ្ញុំចូលដំណេក ខ្ញុំពោលថា“តើពេលណាខ្ញុំនឹងក្រោកឡើងបាន?”ប៉ុន្តែ យប់ពន្យារកាន់តែយូរហើយខ្ញុំចេះតែប្រះខ្លួន រហូតដល់ទៀបភ្លឺ។
5 រូបកាយរបស់ខ្ញុំមានសុទ្ធតែដង្កូវ និងក្រមរស្បែករបស់ខ្ញុំប្រេះ ហើយរលួយ។
6 អាយុជីវិតរបស់ខ្ញុំបោះពួយទៅមុខលឿនជាងត្រល់របស់អ្នកត្បាញទៅទៀត!ពេលណាអស់អំបោះ ត្រល់នោះក៏ឈប់។
7 សូមព្រះអង្គនឹកចាំផងថា ជីវិតរបស់ទូលបង្គំប្រៀបបាននឹងមួយដង្ហើមប៉ុណ្ណោះទូលបង្គំពុំអាចឃើញសុភមង្គលទៀតឡើយ។
8 ព្រះអង្គទតមកទូលបង្គំតែលែងឃើញទូលបង្គំទៀតហើយព្រះអង្គនឹងខំរកមើលទូលបង្គំតែទូលបង្គំបាត់សូន្យទៅ។
9 ពពកតែងតែរសាត់បាត់ទៅរីឯអ្នកដែលចុះទៅស្ថានមនុស្សស្លាប់ក៏ពុំអាចឡើងមកវិញបានដែរ។