1 Όλη η σοφία από τον Κύριο προέρχεταικαι κατοικεί μαζί του παντοτινά.
2 Των θαλασσών την άμμο και τις σταγόνες της βροχής,και της αιωνιότητας τις μέρεςνα τα μετρήσει ποιος μπορεί;
3 Το ύψος τ’ ουρανού, της γης το πλάτος και την άβυσσονα τα εξερευνήσει ποιος μπορεί;
4 Απ’ όλα πριν η Σοφία δημιουργήθηκε,κι η σκέψη η συνετή από την πιο παλιά εποχή.
5 [Της σοφίας πηγή ο λόγος είναι του Θεούπου κατοικεί στα ουράνια,κι είναι οι δρόμοι της αιώνιες εντολές].
6 Σε ποιον η ρίζα της σοφίας φανερώθηκε;και ποιος τα έξυπνα γνώρισε τεχνάσματά της;
7 [Σε ποιον η βαθιά γνώση της σοφίας φανερώθηκε;και ποιος κατάλαβε την εμπειρία της την πολύπλευρη;]
8 Ένας μονάχα είναι σοφός, αξιοσέβαστοςκαι πολύ φοβερός:αυτός που κάθεται στο θρόνο του.
9 Ο Κύριος, αυτός τη σοφία δημιούργησε,την είδε και τη μέτρησε·τη σκόρπισε πάνω στα έργα του όλα.
10 Μέσα σε κάθε άνθρωπο με απλοχεριά την έβαλεκαι προπάντων την έδωσε σ’ εκείνουςπου τον αγαπούν.
11 Να σέβεσαι τον Κύριο είναι δόξα και καύχημα,χαρά και υπέρτατη ευφροσύνη.
12 Όποιος τον Κύριο σέβεται θα χαίρεται η καρδιά του,και θα του δώσει ο Κύριος αγαλλίαση, χαρά και πολλά χρόνια.
13 Όποιος τον Κύριο σέβεται θα ’χει καλά υστερνά·χάρη θα βρει τη μέρα της θανής του.
14 Η βάση της σοφίας είναι ο σεβασμός στον Κύριο·με τους πιστούς μαζί κι εκείνη πλάστηκε,μέσα στης μάνας τους τη μήτρα.
15 Φώλιασε στους ανθρώπους ανάμεσα κι αιώνια θεμελιώθηκε,και στις γενιές τους θα δοθείνα την κρατούν πιστά.
16 Να σέβεσαι τον Κύριο, έτσι η σοφία πληθαίνει,κι όσους την αποκτούν,με τους καρπούς της τους μεθάει.
17 Το σπίτι τους θα το γεμίσει με ζηλευτά αγαθάκαι τα κελάρια τους με τα γεννήματά της.
18 Ο σεβασμός στον Κύριο, στεφάνι της Σοφίας,που έχει βλαστάρια την ειρήνηκαι την υγεία την καλή.
19 Ο Κύριος την είδε και τη μέτρησεκι έδωσε σαν βροχή τη γνώση και τη νόηση,κι εξύψωσε τη δόξα αυτών που την κατέχουν.
20 Ο σεβασμός στον Κύριο, η ρίζα είναι της Σοφίαςκαι τα κλαδιά της είναι χρόνια ζωής πολλά.
21 [Ο σεβασμός στον Κύριο διώχνει τις αμαρτίες,κι όταν αυτός υπάρχει,γυρίζει πίσω την οργή].
22 Η αναίτια οργή δεν θα μπορέσει δικαίωση να βρει, γιατί η συνήθεια του ανθρώπου να οργίζεται, είν’ η καταστροφή του.
23 Ο άνθρωπος της υπομονής θ’ αντέξει ως την κατάλληλη στιγμή, κι ύστερα η χαρά γι’ αυτόν θα ξεπροβάλει.
24 Ως την κατάλληλη στιγμή θα συγκρατεί τα λόγια του και των πιστών τα χείλη για τη δική του σωφροσύνη θα μιλούν.
25 Μες στης Σοφίας τους θησαυρούς τα λόγια είναι της γνώσης, ενώ ο αμαρτωλός μισεί τη θεοσέβεια.
26 Αν τη σοφία πόθησες, φρόντισε να τηρείς τις εντολές, κι ο Κύριος θα σου τη χαρίσει.
27 Ο σεβασμός στον Κύριο είναι σοφία και διδαχή· κι αυτά που τον ευχαριστούν είναι η πίστη κι η πραότητα.
28 Με σταθερότητα να σέβεσαι τον Κύριο, και μην τον πλησιάζεις με δίψυχη καρδιά.
29 Μη γίνεσαι υποκριτής μπρος στους ανθρώπους, και πρόσεχε τα λόγια σου.
30 Τον εαυτό σου μην τον ανεβάζεις για να μην πέσεις χαμηλά και καταντροπιαστείς· τότε τα μυστικά σου θα τα φανερώσει ο Κύριος και θα σε ταπεινώσει έτσι μέσα σ’ όλη τη σύναξη, γιατί δεν τον πλησίασες με σεβασμό κι είν’ η καρδιά σου πονηριά γεμάτη.