1 Παιδί μου, μη στερήσεις από τον φτωχό τα μέσα της συντήρησής του κι αδιάφορος μην προσπεράσεις τον ενδεή που σε κοιτάζει ικετευτικά.
2 Άνθρωπο πεινασμένο μη λυπήσεις και μη θελήσεις να εξοργίσεις αυτόν που δύσκολους καιρούς περνά.
3 Μη δώσεις κι άλλη ταραχή σε έναν ήδη οργισμένο και μην αδιαφορήσεις να δώσεις στον φτωχό ελεημοσύνη.
4 Τον στερημένο μην τον παραβλέψεις, που σου ζητάει βοήθεια, και μη στρέψεις αλλού το πρόσωπό σου μπρος στον φτωχό.
5 Τα μάτια σου μην πάρεις απ’ τον άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη, και σε κανέναν αφορμή μη δώσεις να σε καταραστεί.
6 Γιατί αν σε καταραστεί μέσα στην πίκρα της καρδιάς του, ο Πλάστης του θ’ ακούσει τη δέησή του.
7 Αγαπητός να γίνεσαι στη σύναξη και μπρος στον άρχοντα κλίνε την κεφαλή σου.
8 Άκουγε τον φτωχό ακόμα πιο προσεκτικά, και ήρεμα κι ευγενικά να του αποκρίνεσαι.
9 Γλίτωνε τον αδικημένο από τα χέρια του άδικου, κι όταν είναι να κρίνεις μη δειλιάσεις.
10 Γίνε πατέρας στα ορφανά, και στη μητέρα τους στάσου στου ανδρός τη θέση. Και γιος του Ύψιστου θα γίνεις· και πιότερο θα σ’ αγαπήσει αυτός παρ’ ό,τι η μάνα σου.
11 Η Σοφία τα παιδιά της τα εξυψώνει και νοιάζεται γι’ αυτούς που την αποζητούν.
12 Όποιος την αγαπάει, τη ζωή αγαπάει· κι όσοι χαράματα ξυπνούν και τη ζητούν θα ’ναι χαρά γεμάτοι.
13 Αυτός που την κατέχει θα ’χει στη δόξα κληρονομιά· κι ο τόπος όπου αυτή μπαίνει θα ευλογηθεί από τον Κύριο.
14 Αυτοί που την υπηρετούν προσφέρουν λατρεία στον Άγιο· και αγαπάει ο Κύριος όσους την αγαπούν.
15 Όποιος της είναι υπάκουος θα ’ναι κριτής στα έθνη· κι αυτός που της αφοσιώνεται θα κατοικήσει ασφαλής.
16 Αν την εμπιστευτεί, κληρονομιά του θα την πάρει κι οι απόγονοί του θα την έχουν κτήμα τους.
17 Στην αρχή η Σοφία θα πορευτεί μαζί του μέσ’ από δρόμους δύσκολους, φόβο και τρόμο θα του προκαλέσει· θα τον γυμνάσει με την παιδαγωγία της, ώσπου πια να μπορεί να τον εμπιστευτεί και με τις απαιτήσεις της θα τον δοκιμάσει.
18 Έπειτα θα ξανάρθει ίσια σ’ αυτόν, θα τον γεμίσει με χαρά, και τα κρυφά της θα του φανερώσει.
19 Αλλ’ αν εκείνος παραπλανηθεί, θα τον εγκαταλείψει και θα τον αφήσει να καταστραφεί.
20 Τις περιστάσεις πρόσεχε κι από το πονηρό φυλάξου· και ποτέ να μην έχεις για κάτι να ντραπείς.
21 Γιατί υπάρχει μια ντροπή που οδηγεί στην αμαρτία, κι άλλη ντροπή, που δόξα είναι και χάρη.
22 Μην προσωποληπτείς, για να μη βλάψεις τον εαυτό σου. Μην ντρέπεσαι τόσο ώστε να φτάσεις στο σημείο να πέσεις.
23 Μην τα κρατάς τα λόγια σου όταν μπορούν να σώσουν και μην την κρύβεις τη σοφία σου,
24 γιατί μέσ’ απ’ την ομιλία θα φανερωθεί η σοφία, κι η γνώση μέσα από τα λόγια που θα πεις.
25 Αντίλογο μη φέρνεις στην αλήθεια, μα για την άγνοιά σου να ντραπείς.
26 Μην ντρέπεσαι να ομολογείς τις αμαρτίες σου· μην πας αντίθετα στου ποταμού το ρεύμα.
27 Σε άνθρωπο ανόητο μην υποταχτείς και το δυνάστη μην τον λογαριάσεις.
28 Για την αλήθεια ν’ αγωνίζεσαι ως το θάνατο κι ο Κύριος ο Θεός θα πολεμάει για σένα.
29 Στα λόγια σου μην είσαι βιαστικός ούτε να ’σαι στα έργα σου νωθρός και ράθυμος.
30 Μέσα στο σπίτι σου μην είσαι σαν λιοντάρι ούτε και με τους υπηρέτες σου καχύποπτος.
31 Ας μην είναι το χέρι σου απλωμένο για να πάρει· ούτε όταν πρόκειται να δώσει, σφιγμένο να ’ναι και κλειστό.