1 Ο άντρας της καλής γυναίκας είναι ευτυχισμένος· τα χρόνια της ζωής του θα ’ναι πολλαπλάσια.
2 Η σθεναρή γυναίκα είν’ η χαρά του άντρα της, που θα περάσει ειρηνικά μ’ αυτήν όλα τα χρόνια της ζωής του.
3 Η καλή γυναίκα είν’ ένας κλήρος εκλεκτός και θα δοθεί σ’ εκείνους που σέβονται τον Κύριο.
4 Είτε πλούσιος είν’ ο άντρας της είτε φτωχός, είν’ η καρδιά του ευχαριστημένη κι είναι το πρόσωπό του πάντα χαρωπό.
5 Τρία πράγματα με τρόμαξαν κι ένα τέταρτο το φοβήθηκα: Τις κακές φήμες που κυκλοφορούν στην πόλη, του όχλου την κατακραυγή και την κατηγορία την άδικη· όλα αυτά είναι πιο φοβερά κι από το θάνατο.
6 Αλλά είναι σπαραγμός καρδιάς και θλίψη μία γυναίκα που ζηλεύει άλλη γυναίκα, κι η συμφορά της γλώσσας που παίρνει μέρος σ’ όλα αυτά.
7 Είν’ η κακιά γυναίκα σαν ζυγός βοδιών κακοβαλμένος απάνω στον αυχένα τους και που σαλεύει· αυτός που θέλει να την κατευθύνει, μοιάζει ν’ αδράχνει με το χέρι του σκορπιό.
8 Γυναίκα που μεθάει φέρνει μεγάλη οργή και δεν μπορεί να κρύψει την αδιαντροπιά της.
9 Γυναίκα που είναι πόρνη, φαίνεται απ’ την αλαζονεία των ματιών της, κι από τα βλέφαρά της διακρίνεται.
10 Πρόσεχε με αυστηρότητα μια κόρη αναιδή, μήπως και βρει την ευκαιρία κι επωφεληθεί.
11 Φυλάξου από τ’ αδιάντροπά της βλέμματα, και να μην ξαφνιαστείς αν σε προδώσει.
12 Σαν διψασμένος πεζοπόρος το στόμα της ανοίγει και πίνει απ’ όλα τα νερά που συναντά· κάθεται πάνω σε κάθε πάσσαλο και μπρος σε κάθε βέλος τη φαρέτρα της ανοίγει.
13 Η χάρη της γυναίκας είν’ η απόλαυση του άντρα της κι οι γνωστικοί της τρόποι του δίνουνε ζωή.
14 Η σιωπηλή γυναίκα είναι δώρο Κυρίου, είναι ανεκτίμητη η ευγενική ψυχή.
15 Χάρη πάνω στη χάρη είν’ η γυναίκα η ντροπαλή, κι όλα μαζί τα ζύγια δεν είν’ άξια να ισοβαρίσουν μία αγνή ψυχή.
16 Καθώς ο ήλιος που ανατέλλει στου Κυρίου τα όρη, έτσι είν’ η ομορφιά καλής γυναίκας μες στο καλοβαλμένο της το σπιτικό.
17 Σαν το λυχνάρι που αστράφτει πάνω στο λυχνοστάτη τον ιερό, έτσι της όψης η ομορφάδα πάνω σε ανάστημα στητό.
18 Στύλοι μαλαματένιοι σε βάση ασημιά, έτσι οι ωραίες κνήμες σε πέλματα γερά.
19 [Παιδί μου, φύλαξε τα νιάτα σου γερά, σ’ ανθρώπους ξένους μη σκορπάς τη δύναμή σου.
20 Γύρεψε πρώτα στην πεδιάδα ολόκληρη ένα εύφορο χωράφι, σπείρε το σπόρο το δικό σου και έχε εμπιστοσύνη στην άξια σου γενιά.
21 Έτσι οι απόγονοί σου θα υπερέχουν και θα παινεύονται, μιλώντας ανοιχτά για την ευγενική καταγωγή τους.
22 Γυναίκα που πληρώνεται αξίζει όσο ένα φτύμα, ενώ η παντρεμένη είναι σαν πύργος που σκορπά το θάνατο σ’ αυτούς που διανοούνται να την προσβάλουν.
23 Η ασεβής γυναίκα θα δοθεί μερίδιο στον αμαρτωλό, ενώ η ευσεβής σε όποιον σέβεται τον Κύριο θα δοθεί.
24 Η αδιάντροπη γυναίκα σ’ όλη της τη ζωή φέρνεται ατιμωτικά, ενώ η σεμνή έχει τρόπους λεπτούς ακόμα και στον άντρα της.
25 Η αναιδής γυναίκα σαν σκύλος λογαριάζεται, ενώ η σεμνή γυναίκα σέβεται τον Κύριο.
26 Γυναίκα που τιμά τον άντρα της, στα μάτια όλων είναι σοφή· ενώ εκείνη που τον ατιμάζει με την υπεροψία της, αποδεικνύεται ασεβής σ’ όλων τα μάτια. Ο άντρας της καλής γυναίκας είναι ευτυχισμένος, γιατί τα χρόνια που θα ζήσει θα είναι πολλαπλάσια.
27 Η γυναίκα που φλυαρεί και δυνατά φωνάζει, είναι καθώς η σάλπιγγα που αναγγέλλει μάχη, και σε φυγή τον τρέπει τον εχθρό· έτσι κι ο άντρας της θα πρέπει να περνά μαζί της μιαν ακατάστατη ζωή, όπως στον πόλεμο].
28 Για δύο πράγματα λυπήθηκα κατάκαρδα και για ένα τρίτο θύμωσα: Όταν γερνάει ο πολεμιστής μέσα στη φτώχεια, όταν άνθρωποι γνωστικοί περιφρονούνται κι απορρίπτονται, και όταν ένας δίκαιος άνθρωπος ξαναγυρνάει στην αμαρτία· ο Κύριος τον προορίζει από το ξίφος να σκοτωθεί.
29 Ο έμπορος δύσκολα μπορεί την αδικία ν’ αποφύγει, κι ο κερδοσκόπος δε θα βρει δικαίωση για την αμαρτία του.