1 Στα πλούτη σου απάνω μη στηρίζεσαι κι ούτε να λες: «Μ’ ετούτα είμ’ αυτάρκης».
2 Μην παρασέρνεσαι απ’ τους πόθους σου ή απ’ τη δύναμή σου· και πίσω από τα πάθη της καρδιάς σου μην πηγαίνεις.
3 Μη λες, «κανείς δε θα μ’ εξουσιάσει εμένα!» γιατί είναι βέβαιο πως θα σε τιμωρήσει ο Κύριος.
4 Μην πεις, «αμάρτησα, ε, και λοιπόν τι έπαθα;» Μπορεί ο Κύριος να είν’ αλήθεια μεγαλόψυχος,
5 αλλά αν προσθέτεις τη μια αμαρτία πάνω στην άλλη, μην είσαι τόσο βέβαιος για την άφεση.
6 Και μην πεις «μα εκείνος είναι πολυεύσπλαχνος και τις πολλές μου αμαρτίες θα συγχωρήσει»· γιατί αυτός έχει και έλεος, έχει κι οργή· και πάνω στους αμαρτωλούς ξεσπάει ο θυμός του.
7 Στον Κύριο να γυρίσεις μην αργείς, κι άφησε τις αναβολές από μέρα σε μέρα, γιατί αναπάντεχα η οργή θε να ’ρθει του Κυρίου, και στον καιρό της τιμωρίας θ’ αφανιστείς.
8 Σε πράγματα αδικομαζωμένα μη στηρίζεσαι, γιατί θα σου είναι ανώφελα στης τιμωρίας τη μέρα.
9 Να μη λιχνίζεις σ’ όποιον λάχει άνεμο, μην παίρνεις όποιο να ’ναι μονοπάτι· έτσι κάνει ο αμαρτωλός που είναι διπρόσωπος.
10 Να μένεις σταθερός στην κρίση σου κι ο λόγος σου ας είναι πάντα ένας.
11 Πρόθυμος να ’σαι όταν πρόκειται ν’ ακούσεις και πάρε χρόνο για να δώσεις την απόκριση.
12 Αν κάτι το ξέρεις καλά, απάντησε στον άλλο· αλλιώτικα, κράτα το στόμα σου κλειστό.
13 Η τιμή κι ο διασυρμός βρίσκονται μες στα λόγια· κι η γλώσσα του ανθρώπου γίνεται η δυστυχία του.
14 Ας μη σε πουν ψιθυριστή και με τη γλώσσα σου μην παγιδεύεις· γιατί αν του κλέφτη τού πρέπει η ντροπή, στον διπρόσωπο σκληρή αρμόζει καταδίκη.
15 Μη γίνεις φταίχτης από άγνοια στα μεγάλα ούτε και στα μικρά.