20 Ο σεβασμός στον Κύριο, η ρίζα είναι της Σοφίαςκαι τα κλαδιά της είναι χρόνια ζωής πολλά.
21 [Ο σεβασμός στον Κύριο διώχνει τις αμαρτίες,κι όταν αυτός υπάρχει,γυρίζει πίσω την οργή].
22 Η αναίτια οργή δεν θα μπορέσει δικαίωση να βρει, γιατί η συνήθεια του ανθρώπου να οργίζεται, είν’ η καταστροφή του.
23 Ο άνθρωπος της υπομονής θ’ αντέξει ως την κατάλληλη στιγμή, κι ύστερα η χαρά γι’ αυτόν θα ξεπροβάλει.
24 Ως την κατάλληλη στιγμή θα συγκρατεί τα λόγια του και των πιστών τα χείλη για τη δική του σωφροσύνη θα μιλούν.
25 Μες στης Σοφίας τους θησαυρούς τα λόγια είναι της γνώσης, ενώ ο αμαρτωλός μισεί τη θεοσέβεια.
26 Αν τη σοφία πόθησες, φρόντισε να τηρείς τις εντολές, κι ο Κύριος θα σου τη χαρίσει.