17 Τα δώρα του Κυρίου πάντοτε παραμένουν στους ευσεβείς, κι η εύνοιά του θα τους συνοδεύει αιώνια.
18 Συμβαίνει κάποιος να πλουτίζει από οικονομία και τσιγκουνιά, αλλά να ποια θα είν’ η ανταμοιβή του:
19 Όταν θα πει, «σταματώ να εργάζομαι, τώρα πια θα τρώω από τ’ αγαθά μου», δε θα ξέρει πόσο θα διαρκέσει αυτό, κι ύστερα σ’ άλλους θα τ’ αφήσει όλα και θα πεθάνει.
20 Μένε πιστός στο έργο σου, σ’ αυτό αφοσιώσου· πάνω στο έργο σου να γερνάς.
21 Του αμαρτωλού τα κατορθώματα να μη σ’ εκπλήττουν· στον Κύριο να εμπιστεύεσαι και να επιμένεις στο έργο σου το κοπιαστικό, γιατί του είναι εύκολο να κάνει ξαφνικά πλούσιο τον φτωχό σε μια στιγμή.
22 Η ευλογία του Κυρίου είναι του ευσεβή ο μισθός, και δε θ’ αργήσει να φανεί αυτή η ευλογία.
23 Μην πεις, «τι ανάγκη έχω; Και τι τα θέλω από ’δω κι εμπρός τα άλλα αγαθά;»