5 Τον ταπεινό ευεργέτησε, στον ασεβή μη δώσεις. Αρνήσου του και το ψωμί· μην του το δώσεις, για να μη γίνει έτσι από σένα δυνατότερος. Θα σε πληρώσει με διπλάσιο κακό για όλα τα καλά που εσύ θα του ’χεις κάνει.
6 Ακόμη και ο Ύψιστος δε θέλει τους αμαρτωλούς, και τιμωρία στους ασεβείς θ’ ανταποδώσει.
7 Δώσε στον καλό άνθρωπο, μα τον αμαρτωλό μην τον βοηθήσεις.
8 Δε φαίνεται στην ευτυχία ο φίλος, μα ο εχθρός στη δυστυχία φαίνεται.
9 Όταν είν’ ευτυχής ο άνθρωπος, λυπούνται οι εχθροί του· στη δυστυχία τον εγκαταλείπει ως και ο φίλος του.
10 Ποτέ μην εμπιστεύεσαι τον εχθρό σου. Γιατί, όπως οξειδώνεται ο χαλκός, έτσι αλλάζει όψη κι η κακία του.
11 Αν παρασταίνει τον ταπεινό και περπατάει με σκυμμένο το κεφάλι, πρόσεξε και φυλάξου απ’ αυτόν. Να ’σαι απέναντί του σαν να γυαλίζεις χάλκινο κάτοπτρο. Να ξέρεις πως η οξείδωση θα επανέλθει στην επιφάνειά του.