11 Ακόμα κι ένας μόνο αν ήταν πεισματάρης, θα ’ταν απίθανο να είχε αθωωθεί. Πράγματι, η ευσπλαχνία κι η οργή στον Κύριο ανήκουν· αυτός είν’ ικανός να συγχωρεί και να σκορπάει οργή.
12 Καθώς είναι μεγάλη η ευσπλαχνία του, έτσι κι η αυστηρότητά του είναι μεγάλη· κρίνει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του.
13 Δε θα ξεφύγει ο αμαρτωλός μ’ εκείνα που άρπαξε, και δε θ’ αργήσει του ασεβή η καρτερία ν’ αμειφθεί.
14 Ο Κύριος είναι πάντα έτοιμος την ευσπλαχνία του να δείξει, αλλά καθένας σύμφωνα με τα έργα του θ’ ανταμειφθεί.
15 [Ο Κύριος ενίσχυσε την άκαμπτη διάθεση του Φαραώ για να μην τον γνωρίσει, κι έτσι τα έργα του Κυρίου να μαθευτούν στη γη.
16 Σ’ όλη την πλάση είναι γνωστή η ευσπλαχνία του Θεού· μοίρασε στους ανθρώπους και το φως του και το σκοτάδι του].
17 Μην πεις: «Θα κρυφτώ από τον Κύριο· ποιος τάχα θα με θυμηθεί από ’κει ψηλά; Μέσ’ στο μεγάλο πλήθος δε θα μ’ αναγνωρίσει· τι είμ’ εγώ μες στη δημιουργία την απέραντη;»