6 Μες στων αμαρτωλών τη σύναξη η φωτιά φουντώνει και μέσα σ’ έθνος ανυπάκουο ξεσπάει η οργή.
7 Ο Κύριος δεν συγχώρησε τους γίγαντες τους παλαιούς, που στηριγμένοι στη δική τους δύναμη αποστάτησαν.
8 Δε γλίτωσε του Λωτ τους συμπολίτες, που τους σιχάθηκε για την υπερηφάνεια τους.
9 Τα έθνη δεν σπλαχνίστηκε τα ξεγραμμένα της Χαναάν, που για τις αμαρτίες τους καταστραφήκαν.
10 Το ίδιο δεν σπλαχνίστηκε τους πεζοπόρους που ήτανε χιλιάδες εξακόσιες, και τους συνένωνε η σκληροκαρδία τους.
11 Ακόμα κι ένας μόνο αν ήταν πεισματάρης, θα ’ταν απίθανο να είχε αθωωθεί. Πράγματι, η ευσπλαχνία κι η οργή στον Κύριο ανήκουν· αυτός είν’ ικανός να συγχωρεί και να σκορπάει οργή.
12 Καθώς είναι μεγάλη η ευσπλαχνία του, έτσι κι η αυστηρότητά του είναι μεγάλη· κρίνει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του.