20 Κανενός οι αδικίες δεν έμειναν κρυφές από τον Κύριο· όλων τις αμαρτίες τις γνωρίζει.
21 [Μα είναι καλός ο Κύριος και γνωρίζει το πλάσμα του· δεν το αφανίζει, δεν το εγκαταλείπει, μα το σπλαχνίζεται].
22 Η ελεημοσύνη ενός ανθρώπου είναι μπρος στο Θεό πολύτιμη σαν σφραγιδόλιθος· θα διαφυλάξει μιαν ευεργεσία ως κόρην οφθαλμού.
23 Στο τέλος ο Κύριος θα σηκωθεί να ξεπληρώσει στους ανθρώπους τα έργα τους, θα φέρει πάνω στο κεφάλι τους την ανταπόδοσή τους.
24 Όμως σ’ αυτούς που μετανοούν δίνει την ευκαιρία να επιστρέψουν και ενθαρρύνει εκείνους που δεν έχουν άλλη αντοχή.
25 Γύρνα ξανά στον Κύριο και τις αμαρτίες παράτησέ τις· μπροστά του προσευχήσου κι ελάττωσε τις παραβάσεις σου.
26 Έλα πάλι στον Ύψιστο κι άσε τις αδικίες, και μίσησε μ’ όλη τη δύναμή σου κάθε πράξη αισχρή.