28 Απ’ τον νεκρό, απ’ αυτόν που δεν είναι πια στην ύπαρξη, κάθε δοξολογία χάνεται· μόνον αυτός που ζει κι είναι γερός, μπορεί να υμνεί τον Κύριο.
29 Πόσο το έλεος του Κυρίου είναι μεγάλο και η συγγνώμη του για κείνους που σ’ αυτόν ξαναγυρνούν!
30 Ο άνθρωπος δεν είναι δυνατόν όλα να τα πετύχει, γιατί κανείς δεν είναι αθάνατος.
31 Υπάρχει τίποτε απ’ τον ήλιο φωτεινότερο; Κι όμως το φως του χάνεται· έτσι και του ανθρώπου του θνητού ο νους μπορεί απ’ το πονηρό να σκοτεινιάσει.
32 Ο Κύριος επιβλέπει τις δυνάμεις τις ουράνιες, αλλά οι άνθρωποι όλοι χώμα είναι και στάχτη.