2 Μονάχα ο Κύριος δίκαιος θ’ αποδειχθεί [κι εκτός από εκείνον άλλος δεν υπάρχει.
3 Τον κόσμο κυβερνάει αυτός με την παλάμη του κι όλα υπακούν στο θέλημά του· γιατί αυτός, χάρη στη δύναμή του είναι των πάντων βασιλιάς και διαχωρίζει ανάμεσά τους τα ιερά από τα βέβηλα].
4 Σε κανέναν την εξουσία δεν έδωσε ο Κύριος τα έργα του να εξαγγέλλει· ποιος, λοιπόν, τα μεγαλεία του θα εξιχνιάσει;
5 Ποιος θα μετρήσει της μεγαλοσύνης του τη δύναμη; Και ποιος ακόμα θα μπορέσει να εξιστορήσει της αγάπης του τα έργα;
6 Κανένας να τα λιγοστέψει ή να τ’ αυξήσει δεν μπορεί, ούτε μπορεί τα θαυμαστά τα έργα του Κυρίου να ερευνήσει.
7 Όταν ο άνθρωπος τελειώσει, τότε μόλις αρχίζει· και όταν σταματάει, σε αμηχανία βρίσκεται.
8 Τι είναι ο άνθρωπος και σε τι χρειάζεται; Τι είν’ καλό γι’ αυτόν και τι κακό;