8 Εκείνος που χτίζει το σπίτι του με ξένα χρήματα, είναι σαν να μαζεύει πέτρες για τον τάφο του.
9 Η σύναξη των παρανόμων είν’ ένα μάτσο από στουπιά, που μες στη φλόγα της φωτιάς θα καταλήξει.
10 Ο δρόμος των αμαρτωλών είναι ομαλός και λιθαροστρωμένος, αλλά του άδη ο λάκκος βρίσκεται στο τέρμα του.
11 Όποιος τηρεί το νόμο, κυριαρχεί στη σκέψη του, κι ο σεβασμός στον Κύριο έχει τελείωσή του τη σοφία.
12 Δε θα μπορέσει τίποτα να μάθει αυτός που δεν είν’ έξυπνος· υπάρχει όμως κι εξυπνάδα που πίκρα περισσή γεννάει.
13 Η γνώση του σοφού καθώς νερά κατακλυσμού θ’ αυξαίνει κι η συμβουλή του σαν πηγή που δίνει τη ζωή.
14 Ο νους του ανόητου ανθρώπου είναι λαγήνι ραγισμένο· δεν μπορεί να συγκρατήσει γνώση καμιά.