14 Τον πατέρα σου και τη μάνα σου να τους θυμάσαι, όταν θα κάθεσαι ανάμεσα σε άρχοντες, μήπως και ξεχαστείς μπροστά τους κι από συνήθεια σαν ανόητος φερθείς· κι έτσι φτάσεις να επιθυμήσεις να μην είχες γεννηθεί ή να καταραστείς τη μέρα που γεννήθηκες.
15 Ο άνθρωπος που συνήθισε να λέει άπρεπα λόγια, ποτέ όσο ζει δε θα διορθωθεί.
16 Δυο είδη ανθρώπων τις αμαρτίες πληθαίνουν, κι ένα τρίτο είδος τραβάει πάνω του την οργή του Θεού. Το πάθος που φουντώνει σαν τη φωτιά την αναμμένη δεν πρόκειται να σβήσει ωσότου καταναλωθεί:Ο άνθρωπος που πορνεύει με το ίδιο του το σώμα και που δεν πρόκειται να πάψει ωσότου στη φωτιά καεί.
17 Ο ασελγής, που την κάθε γυναίκα τη βρίσκει επιθυμητή, και που δεν πρόκειται να κορεστεί ωσότου να πεθάνει.
18 Ο άνθρωπος που παραβαίνει την πίστη τη συζυγική. Ο άνθρωπος αυτός λέει στον εαυτό του: «Ποιος με βλέπει; Σκοτάδι είναι γύρω μου, με κρύβουνε κι οι τοίχοι· δεν μπορεί να με δει κανείς, γιατί να φοβηθώ; Ο Ύψιστος δεν πρόκειται να λάβει υπόψη του τις αμαρτίες μου».
19 Εκείνο που φοβάται είναι τα μάτια των ανθρώπων, και δεν ξέρει ότι τα μάτια του Κυρίου είναι μύριες φορές πιο λαμπερά από τον ήλιο και βλέπουνε όλες τις πράξεις των ανθρώπων μπαίνουν ακόμη και στα μέρη τα πιο απόκρυφα.
20 Καθώς προτού να δημιουργηθούν, τα πάντα τού ήτανε γνωστά, έτσι κι αφού συντελεστήκαν, ο Κύριος τα γνωρίζει.