7 Παιδιά μου, ακούστε πώς το στόμα σας να πειθαρχείτε: Αυτός που το προσέχει δε θα παγιδευτεί.
8 Ο αμαρτωλός στα ίδια του τα λόγια θα παγιδευτεί και θα σκοντάψουνε σ’ αυτά ο υβριστής κι ο υπερόπτης.
9 Το στόμα σου στον όρκο μην το μάθεις, και μην προφέρεις του Θεού συχνά τ’ όνομα το άγιο.
10 Γιατί καθώς ο υπηρέτης που συνεχώς επιτηρείται, δε θ’ αποφύγει τα σημάδια απ’ τα χτυπήματα, έτσι κι όποιος ορκίζεται και συνεχώς το άγιο όνομα προφέρει, από την αμαρτία δεν θ’ απαλλαγεί.
11 Ο άνθρωπος που ορκίζεται πολύ, είναι γεμάτος ανομία, κι η τιμωρία δε θα φύγει μακριά απ’ το σπίτι του· αν κατά λάθος ορκιστεί, η αμαρτία θα ’ναι πάνω του. Αν μ’ ελαφρότητα ορκιστεί, τότε διπλά αμαρτάνει· κι αν έχει ψέματα ορκιστεί, δε θα συγχωρηθεί και θα γεμίσει συμφορές το σπίτι του.
12 Υπάρχει ένας τρόπος ομιλίας, που είναι τόσο φοβερός όσο ο θάνατος· ας μην εφαρμοστεί ποτέ στη γενιά του Ιακώβ, γιατί οι ευσεβείς μένουν μακριά απ’ όλα αυτά· και δε θα κυλιστούν μέσα στις αμαρτίες.
13 Μη δώσεις τη συνήθεια στο στόμα σου να λέει ανάγωγες κουβέντες, γιατί σ’ αυτές υπάρχουν λόγια αμαρτωλά.