9 Τα πουλιά μόνο με τα όμοια τους μαζί φωλιάζουν· το ίδιο κι η τιμιότητα επιστρέφει μόνο σ’ εκείνους που μ’ αυτήν θέλουν να ζουν.
10 Στήνει καρτέρι το λιοντάρι στο θήραμά του· έτσι παραφυλάν’ κι οι αμαρτίες αυτούς που πράττουν το άδικο.
11 Τα λόγια του ευσεβή ανθρώπου πάντοτε είν’ σοφά, ενώ ο άφρονας συνέχεια αλλάζει γνώμη, σαν το φεγγάρι.
12 Ανάμεσα σε ανόητους ανθρώπους όταν βρίσκεσαι, μέτρα το χρόνο σου· ανάμεσα όμως στους σκεπτόμενους μένε διαρκώς.
13 Τα λόγια των ανόητων είν’ αποκρουστικά, το γέλιο τους ξεσπάει μες στην απόλαυση της αμαρτίας.
14 Τα λόγια εκείνου που ορκίζεται συχνά, κάνουν να σηκώνονται της κεφαλής οι τρίχες· κι όταν τσακώνεται κλείνει κανείς τ’ αυτιά του.
15 Των ξιπασμένων οι καυγάδες σ’ αιματοκύλισμα καταλήγουν· και τις βρισιές που ανταλλάσσουν, με φρίκη τις ακούει κανείς.