3 Άνθρωπος σ’ άνθρωπο ενάντια κρατάει οργή, κι από τον Κύριο ζητάει συχώρεση;
4 Για έναν όμοιο του άνθρωπο δεν έχει έλεος· πώς το ζητάει για τις δικές του αμαρτίες;
5 Αυτός, αν κι είναι άνθρωπος, μνησικακεί· ποιος θα του συγχωρήσει τις δικές του αμαρτίες;
6 Σκέψου τα τελευταία σου και πάψε να μισείς· τη φθορά και το θάνατο στοχάσου και τήρησε τις εντολές.
7 Να θυμάσαι τις εντολές και μην κρατάς κακία στο διπλανό σου ενάντια· τη διαθήκη να θυμάσαι του Υψίστου, κι αν κάποιος αμαρτήσει από άγνοια, παράβλεψέ το.
8 Μένε μακριά από φιλονικίες κι έτσι τις αμαρτίες θ’ αποφύγεις· ο άνθρωπος που αρπάζεται θα ξεσηκώσει τσακωμούς.
9 Ο αμαρτωλός φέρνει αναστάτωση ανάμεσα σε φίλους· κι ανάμεσα σε ανθρώπους που ζουν ειρηνικά, σπέρνει ζιζάνια.