22 Καλύτερα μια φτωχική ζωή κάτω απ’ τη στέγη σου, ας είν’ και με δοκάρια, παρά συμπόσια πλούσια σε σπίτια αλλονών.
23 Να ’σαι ευχαριστημένος και με τα λίγα και με τα πολλά, και δε θ’ ακούσεις να σε κατηγορούν ότι ζητάς φιλοξενία.
24 Είναι άθλια η ζωή να περιφέρεσαι από σπίτι σε σπίτι, το στόμα σου να μην τολμάς ν’ ανοίξεις εκεί που ως ξένος κατοικείς.
25 Θα τους δίνεις εσύ να τρώνε και να πίνουν, χωρίς καμιά αναγνώριση, κι από πάνω θ’ ακούς λόγια πικρά:
26 «Έλα εδώ ξένε, το τραπέζι ετοίμασε, κι αν έχεις τίποτα στο χέρι σου, δώσ’ μου να φάω».
27 «Φύγε τώρα, ξένε, γιατί θα ’ρθεί ένα σπουδαίο πρόσωπο· ο αδερφός μου έρχεται να μείνει εδώ, χρειάζομαι το σπίτι».
28 Αυτά τα λόγια είναι σκληρά για έναν άνθρωπο ευαίσθητο, ν’ ακούει να τον κατηγορεί ο οικοδεσπότης και να τον διασύρει ο δανειστής.