24 Πολλούς τους εξαπάτησε ο μάταιος στοχασμός τους, κι η σκέψη η πονηρή το νου τους έκανε να πλανηθεί.
25 [Αν δεν έχεις τις κόρες των ματιών σου, στερείσαι το φως· κι όταν σου λείπει η γνώση για κάτι, μην κάνεις πως το ξέρεις].
26 Ο σκληρόκαρδος κακοπαθαίνει στα στερνά· κι όποιος τον κίνδυνο αγαπά μέσα σ’ αυτόν θα πέσει.
27 Ο σκληροτράχηλος με λύπες θα φορτώνεται, και θα σωρεύει ο αμαρτωλός κρίμα πάνω στο κρίμα.
28 Για του περήφανου τα βάσανα δεν βρίσκεται γιατρειά, γιατί το δέντρο της κακίας έχει ριζώσει μέσα του.
29 Του συνετού ανθρώπου η καρδιά την παροιμία θα στοχαστεί, και του σοφού η επιθυμία είν’ ένα αυτί που ξέρει να προσέχει.
30 Έτσι όπως σβήνει το νερό φωτιά που λαμπαδιάζει, το ίδιο κι η ελεημοσύνη πλήθος αμαρτιών τις συγχωρεί.