26 Ο σκληρόκαρδος κακοπαθαίνει στα στερνά· κι όποιος τον κίνδυνο αγαπά μέσα σ’ αυτόν θα πέσει.
27 Ο σκληροτράχηλος με λύπες θα φορτώνεται, και θα σωρεύει ο αμαρτωλός κρίμα πάνω στο κρίμα.
28 Για του περήφανου τα βάσανα δεν βρίσκεται γιατρειά, γιατί το δέντρο της κακίας έχει ριζώσει μέσα του.
29 Του συνετού ανθρώπου η καρδιά την παροιμία θα στοχαστεί, και του σοφού η επιθυμία είν’ ένα αυτί που ξέρει να προσέχει.
30 Έτσι όπως σβήνει το νερό φωτιά που λαμπαδιάζει, το ίδιο κι η ελεημοσύνη πλήθος αμαρτιών τις συγχωρεί.
31 Όποιος ανταποδίδει το καλό που του ’γινε, σκέφτεται ότι δε θα πάει χαμένο αυτό που κάνει· όταν κάποτε κλονιστεί θα βρει ένα στήριγμα.