8 Είν’ ευτυχής ο πλούσιος που βρέθηκε άμεμπτος και δεν τρέχει ξοπίσω απ’ το χρυσάφι.
9 Ποιος είν’ αυτός; Να τον καλοτυχίσουμε, γιατί κατόρθωσε ένα πράγμα θαυμαστό, που ως τώρα δεν το πέτυχε κανένας.
10 Ποιος έτσι δοκιμάστηκε και τέλειος βρέθηκε; Μπορεί να ’ναι περήφανος γι’ αυτό. Ποιος που μπορούσε ν’ αμαρτήσει δεν αμάρτησε; ή ν’ απατήσει και δεν το ’κανε;
11 Θα μένουν στεριωμένα τ’ αγαθά του κι όλος ο κόσμος θ’ ανιστορεί τις καλοσύνες του.
12 Σε πλούσιο τραπέζι κάθισες; Μη μείνεις μ’ ανοιχτό το στόμα και μην πεις: «Τι κρίμα που δεν μπορώ όλα αυτά να τα φάω!»
13 Μην ξεχνάς πως είν’ κακό το αχόρταγο το μάτι. Χειρότερο απ’ το μάτι είναι στον κόσμο τίποτα; Γι’ αυτό και πρέπει δάκρυα να χύνει τόσο συχνά.
14 Το χέρι μην απλώνεις σε κάτι που ένας άλλος το κοιτά και μη στριμώχνεσαι μ’ αυτόν στο ίδιο πιάτο.