1 Μπορεί ο καθένας να σου λέει: «Κι εγώ είμαι φίλος σου»· μα μερικοί είναι φίλοι μόνο με τα λόγια.
2 Δεν είναι για τον άνθρωπο λύπη μέχρι θανάτου, όταν ο σύντροφος κι ο φίλος γίνονται εχθροί;
3 Αχ, κακή προδιάθεση, από πού ήρθες; Πώς μπόρεσες να πλημμυρίσεις τη γη με απάτη;
4 Ο σύντροφος ευχαριστιέται όταν χαίρεται ο φίλος του· μα τον καιρό της στενοχώριας θα στραφεί εναντίον του.
5 Όσο του δίνει ο φίλος του κάτι για να γεμίσει το στομάχι του, στη θλίψη του συμπαραστέκει. Αν γίνει όμως πόλεμος χάνεται πίσω απ’ την ασπίδα του.
6 Το φίλο σου μην τον ξεχνάς μες στη ζωή σου, προπάντων μην τον λησμονάς μέσα στα πλούτη σου.