15 Εκείνος που αμαρτάνει ενάντια στον Πλάστη του, του αξίζει ν’ αρρωστήσει και να ’χει ανάγκη το γιατρό.
16 Παιδί μου, άσε να χυθούν τα δάκρυά σου γι’ αυτόν που πέθανε, κι άρχισε θρήνο δείχνοντας πόσο φρικτά υποφέρεις. Θάψε το σώμα του όπως του αξίζει και μην παραμελήσεις τον τάφο του.
17 Κλάψε πικρά και θρήνησε θερμά και πένθησέ τον κατά πώς του πρέπει, μια μέρα ή και δύο, για ν’ αποφύγεις την κακογλωσσιά. Ύστερα για τη λύπη σου παρηγορήσου.
18 Η στενοχώρια της καρδιάς τρώει τη δύναμη του ανθρώπου κι η λύπη καταλήγει στο θάνατο.
19 Στη δυστυχία η λύπη είναι μεγάλη και η στενάχωρη ζωή καταπιέζει την καρδιά.
20 Στη λύπη μην εγκαταλείπεσαι· διώξ’ την και σκέψου και το δικό σου τέλος.
21 Μην το ξεχνάς πως ο νεκρός πίσω πια δε γυρίζει· ούτε κι εκείνον ωφελείς, και τον εαυτό σου βλάπτεις.