19 Ο Κύριος τα είδε αυτά και δεν του άρεσαν, και τους εξόντωσε μες στο μεγάλο του θυμό· έκανε πράξεις θαυμαστές ενάντια σ’ αυτούς, καίγοντάς τους στις φλόγες της φωτιάς του.
20 Τίμησε όμως ακόμη περισσότερο τον Ααρών και του έδωσε προνόμια· παραχώρησε στους ιερείς τους πρώτους απ’ τους καρπούς της γης, ώστε να έχουν κατ’ αρχήν άφθονο το ψωμί.
21 Βέβαια έχουν για τροφή και τα σφάγια που προσφέρονται θυσία στον Κύριο, που αυτός τα παραχώρησε στον Ααρών και στους απόγονούς του.
22 Αλλά στη γη του λαού αυτός δε θα ’χει κληρονομιά, ούτε μερίδιο στο λαό ανάμεσα, γιατί ο Κύριος ο ίδιος είναι το μερίδιό του και η ιδιοκτησία του.
23 Ο Φινεές, γιος του Ελεάζαρ, είναι τρίτος κατά σειρά σε δόξα· αυτός που ενδιαφέρθηκε με πάθος για του Κυρίου το σεβασμό, όταν ο λαός στασίασε. Με τη γενναία του απόφαση και θάρρος σταθερό πέτυχε για τον Ισραήλ τη συγχώρηση των αμαρτιών τους.
24 Γι’ αυτό ο Θεός σύναψε για χάρη του μια ειδική διαθήκη να είναι προϊστάμενος του ιερού και του λαού του· σ’ εκείνον και στους απογόνους του ν’ ανήκει της αρχιεροσύνης το αξίωμα για πάντα.
25 Συνθήκη έγινε και με το Δαβίδ, γιο του Ιεσσαί, απ’ τη φυλή Ιούδα, ότι το κληρονομικό μερίδιο του βασιλιά θα περνάει από τον ένα γιο μονάχα σ’ ένα γιο· ενώ το μερίδιο του Ααρών περνάει σ’ όλους τους απογόνους του.