1 Η ανάμνηση του Ιωσία είναι σαν μείγμα λιβανιού, φτιαγμένο με του αρωματοποιού την τέχνη· είναι γλυκιά στο κάθε στόμα σαν το μέλι, και σαν τη μουσική μες στο συμπόσιο.
2 Αυτός πήρε δρόμο σωστό, το λαό μεταστρέφοντας, και τις σιχαμερές κατάργησε και άνομες λατρείες.
3 Έστρεψε την καρδιά του προς τον Κύριο, και σε καιρούς που κυριαρχούσαν οι άνομοι, την ευσέβεια ενίσχυσε.
4 Εκτός απ’ το Δαβίδ, τον Εζεκία και τον Ιωσία, όλοι οι άλλοι υπερβολικά αμάρτησαν· κι επειδή λησμονήσανε το νόμο του Υψίστου, οι βασιλιάδες του Ιούδα εξαφανίστηκαν.
5 Σ’ άλλους τη δύναμή τους δώσανε, σε ξένο έθνος τη δόξα τους.
6 Έβαλαν οι εχθροί φωτιά στην εκλεκτή πόλη μαζί με το θυσιαστήριο κι ερήμωσαν τους δρόμους της, όπως είχε ο Ιερεμίας προφητέψει·
7 γιατί κι αυτόν τον είχανε κακοποιήσει, που ήταν προφήτης από την κοιλιά της μάνας του, προορισμένος να ξεριζώνει, να χαλάει, να καταστρέφει, μα και να χτίζει και να φυτεύει.